Verhuis perikelen

Ken je dat, dat je altijd wel iets aan je huis wilt veranderen of zelfs over nadenkt om te gaan verhuizen? Ik ken het zeker. Vooral ik nu in zo’n andere fase van mijn leven zit. Onze dochters zijn inmiddels volwassen. De oudste woont al 3 jaar op kamers en de jongste woont nog wel thuis maar gaat ook helemaal haar eigen weg en zit ook regelmatig bij haar vriendin die ook al een paar jaar zelfstandig woont! Mijn man, Frank, en ik hadden het er wel al eens over om richting het centrum van Haarlem te gaan verhuizen, zodra onze jongste dochter uit huis gaat wonen….

Begin dit jaar zag ik een huis te koop staan op Funda. Deze woning wekte mijn interesse omdat het op één van de mooiste grachten van Haarlem ligt en midden in het centrum! Ondanks dat het een appartement was en niet echt een buiten heeft, wilde ik toch gaan kijken. Dus zo gezegd zo gedaan. En ben ik samen met Frank gaan kijken!

UIteraard is het appartement heel erg mooi! Alleen zit er niet echt een buiten bij en zijn de slaapkamers qua grootte best klein. En natuurlijk heb je in het centrum een parkeervergunning nodig. Dus we twijfelden toch wel een beetje. Ondanks dat de woonkamer waanzinnig mooi en groot is en het uitzicht helemaal geweldig is!! Lieten we het toch voorbij gaan.

TWIJFELS TWIJFELS TWIJFELS TWIJFELS

Er ging één maand voorbij en het appartement bleef in mijn hoofd zitten! Ik kan het toch niet loslaten. Dus ging ik toch even informeren of de woning nog te koop stond. En wat bleek hij stond nog te koop, dus ben ik toch een 2e keer gaan kijken! Nu alleen met een makelaar en een vriendin. Ik was nog steeds heel erg enthousiast!!! En er is wel een mogelijkheid om buiten te zitten en er is een gemeenschappelijke tuin en ach als je in het centrum wilt gaan wonen dan is eigenlijk de stad zelf je buiten!!!

Nadat we er een weekend over na hebben kunnen denken , hebben we besloten om in overleg met onze makelaar een bod te gaan doen!!!!

Jeetje wat is dit een spannende en toch een beetje een stressvolle tijd. Met name omdat er in diezelfde week nog een bieding was binnen gekomen! Zul je altijd zien…. Maanden gebeurt er niks en net als wij besluiten om een bod uit te brengen is er nog een geìnteresseerde..

Nadat we zelfs ons bod hebben moeten verhogen en bepaalde voorbehouden weg hebben moeten laten, kregen we eindelijk de volgende ochtend het verlossende antwoord…

Dat we de kopers zijn geworden van het mooie appartement!!!

Wat waren we blij!!! Uiteraard nu nog steeds… maar het was ook een beetje onwerkelijk, omdat we helemaal niet op zoek waren naar een nieuwe woning en om te gaan verhuizen. Maar misschien juist had het zo moeten zijn en kwam deze woning juist op het goede moment voorbij!!!

Ik geloof namelijk wel dat sommige dingen gewoon op je pad komen en dat het zo zou moeten zijn!!!! En in dit geval voelde het ook echt zo…..

JE EIGEN WONING VERKOPEN

Nu komt alleen het spannendste!! Je eigen woning verkopen…

Als je al 18 jaar al in een 30-jarige woning woont is er altijd wel iets om op te knappen. Dus viel het best wel een beetje tegen om je eigen woning verkoopklaar te maken. En kostte dit toch meer tijd dan je verwacht…

Uiteindelijk is alles op tijd klaar gekomen voordat we ons huidige woning in de verkoop zetten. Jeetje wat was dat spannend!!! Gelukkig na 4 dagen kwam er een bod en was onze woning toch snel verkocht…

Pffff alles is toch goed gekomen. Ondanks dat iedereen zegt dat onze woning er geweldig uitziet en zo verkocht is, moet je wel de juiste mensen hebben die het huis willen kopen!

Nu kunnen we eindelijk ons helemaal focussen op ons nieuwe huisje! Aangezien de keuken, toiletten, badkamer er helemaal geweldig uitzien, hoeven we het alleen maar naar onze smaak maken…. Maar omdat het al zo’n mooi appartement is en het pand op de monumentale lijst staat, willen we het nog mooier en nog meer naar onze smaak maken…. Wat vaak nog leuker is dan dat grondig moet verbouwen… het is zelfs zo erg dat we veel van onze huidig meubels geeneens meer meenemen naar onze nieuwe woning…

Ik ontzettend blij met ons nieuwe huis, ik kan niet wachten tot we de sleutel krijgen!!!!!

50 + en mode

Helaas is er een ding in je leven dat je niet kan veranderen en dat is het proces van ouder worden!! De een zal hier meer moeite mee hebben dan de ander. Zelf heb ik er met periodes ook moeite mee en dan bedoel ik niet alle ervaringen die ik inmiddels heb opgedaan, maar de lichamelijke tekenen.

Maar is het nu ook dat je juist die tekenen meer zou moeten bedekken nu je ouder wordt of zou je nog steeds dat aan kunnen doen wat je mooi vindt of je lekker in voelt? Zelf vind ik dat best lastig want ik ben er helemaal mee eens dat zoiets hoort bij het ouder worden en zou je er niet zoveel aan moeten storen, maar zelf ga ik ook niet meer zo snel meer op het strand in een bikini liggen… wat mensen ook zeggen dat het nog echt wel kan en ik nog slank genoeg ben. Maar ik ben gewoon niet zo blij met mijn slappe buik. En ik voel me gewoon wat zekerder als dat gedeelte van mijn lichaam dan gewoon bedekt is. Want ook ik merk dat ik sommige kledingstukken gewoon niet meer aan doe. De kunst is alleen nu om er een vervanging voor te vinden en dan er ook nog leuk, hip en casual gekleed te gaan, zonder dat het vormeloos of niks bijzonders is of gewoon lekker zit en makkelijk is…

Zelf vind ik dat men vroeger er rekening mee hield, qua leeftijd wat men aandeed. En niet dat ik vind dat het nu ook zo zou moeten horen, want het kon ook heel oubollig zijn of herinnert mij aan mijn oma. Maar ik vind bij mezelf het ook mooier als ik een jurk of rok draag die minstens op of onder mijn knie is. Het liefst zelfs langer. Omdat ik kledingstukken op mijn knie bij mij erg tuttig vind staan, mits ik daar sportieve schoenen of laarzen onder doe…en langere rokken of jurken maken mij ook langer. En ik ben nu eenmaal niet blij met mijn knieën nu ik ouder word. En ik wil graag mijn mindere punten niet accentueren maar mijn mooie delen juist benadrukken! Dus ik heb alle korte jurken en rokken weg gedaan en ben nu helemaal fan van midi en langere rokken en jurken. Het voordeel van een rok is dat je er een shirt op kan dragen met sneakers. Maar ook een mooie top of blouse als je juist wat meer gekleed moet zijn en daar sandalen onder draagt. Zelf ben ik een grote fan van espadrilles en cowboy laarzen.

Met accessoires kun je jouw outfit ook afmaken!

Soms vind ik het ook lastig om mezelf te kleden nu ik steeds ouder word. Omdat veel kleding me nu eenmaal minder leuk staan en ik het soms een beetje saai vind. Maar je kunt heel veel met accessoires op leuken. Sieraden kunnen al zoveel veranderen aan je kleding… ik ben een fan van armbanden en oorbellen. Als je alleen maar zwarte kleding aan hebt, kunnen oorbellen en armbanden het niet een beetje sprekender maken…. Maar ook sjaaltjes zijn mijn favoriet.. ik doe regelmatig een dunne sjaal om mijn nek of ik doe ze als riem om. Zeker als ik een jeans aan heb, maakt het toch een beetje minder alleen maar een jeans!

Een tas kan ook wat meer doen met je outfit. Als je een tas om hebt die een bepaalde kleur heeft. Zelfs een zonnebril kan je kleding accentueren maar ook juist niet benadrukken..

Casual

Veel vrouwen kiezen ook steeds ook meer makkelijk zittende kleding wat heel begrijpelijk is. Want te strak zittende kleding zit niet meer lekker, te strakke truien kunnen ook vaak niet meer want helaas als je ouder wordt, raak je in heel veel gevallen je taille kwijt. Maar ik vind dat je nog steeds leuke casual kleding kan vinden en bepaalde delen van je lichaam kan verhullen en het combineren met casual en klassieke of nette en mooie kledingstukken is vaak de truc. Dat is in ieder geval mijn ervaring!

Maar het belangrijkste is toch dat je je lekker voelt in wat je aan hebt en dat het bij je past, ongeacht wat op dat moment de mode is!

Maar je bent nooit te oud om je kledingstijl enigszins aan te passen….

Op zoek naar je roots

WAAR KOM IK VANDAAN?

Aangezien ik als Indonesisch meisje ben opgegroeid door Nederlandse ouders en in Nederland al mijn hele leven woon. Merk ik toch dat naarmate ik ouder word me afvraag of het voor mij belangrijk is om te weten waar ik vandaan kom. Ondanks dat ik weinig weet over de geschiedenis van mijn biologische ouders en zo in de Nederlandse cultuur geleefd hebt, merk je dat je toch andere dingen hebt en voelt dan je Nederlandse ouders waarbij je in huis woont. Je zult altijd karakter eigenschappen overnemen van je biologische ouders zonder dat je het weet. Alleen deze dingen kon ik niet herkennen bij mijn biologische ouders waardoor ik me soms ook onbegrepen voelde. Als je ook nog zo klein bent, kun je dat ook niet omschrijven of überhaupt je gevoelens uiten en erover praten. Mijn eigen dochters zeggen nu zo volwassen zijn ook regelmatig O dat heb ik van jou!!! Iets wat ik in sommige emoties niet kon herkennen en ook niet wist waar het vandaan kwam…. Zoals mijn man vaak zegt, lijkt het alsof ik altijd op zoek ben naar iets… hierdoor nooit rust heb. Misschien ben ik wel op zoek naar mezelf of wie ben ik als individu! Maar is dit niet iets wat veel mensen hebben een paar keer in hun leven? En heb ik het nu ook niet omdat ik in mijn overgang zit en weer een fase in mijn leven afsluit?

Ik kan me nog wel goed herinneren dat ik vaak goed keek naar vriendinnen, vrienden, familieleden hoe zij zich gedroegen en soms wilde ik ook zijn zoals zij… dus leek het wel of ik hun gedrag soms hoe zij eruit zagen kopieerde. Misschien wilde ik ook wel het perfecte kind zijn, want als ik dat niet was, deden mijn ouders me wel weg!! Ik was al vaker verlaten voor die tijd dus het zou zo weer kunnen gebeuren…. Hierdoor heb ik me zo vaak niet veilig gevoeld.. en daardoor te veel moeite deed op bepaalde vriendschappen en relaties aan te houden. Ik wilde denk ik te veel die persoon zijn die ik dacht dat ik moest zijn om maar leuk gevonden te worden. En hierdoor misschien nooit erachter kwam wie ik nu echt was en hoe ik in elkaar zit ook qua emoties… want ik had alleen maar geleerd om een muur om me heen te bouwen puur uit zelfbescherming!! Om maar niet verlaten te worden. Dit heeft me waarschijnlijk als kind wel gered om alles te kunnen overleven, maar later als je volwassen bent, kom je jezelf toch een keer tegen en helpt die muur niet meer… Alhoewel deze muur altijd een beetje blijft overeind staan, puur uit zelfbescherming..

Is het nodig om uit te zoeken waar je vandaan komt?

Bijna mijn hele leven lang hoor ik of ik niet wil weten waar ik vandaan kom of waarom ik nog nooit in Indonesië ben geweest. Maar is het nodig om naar je roots terug te gaan om uit te vinden wie ik als persoon ben en waar mijn ouders vandaan komen? Ondanks dat mijn uiterlijk verraadt dat ik niet oorspronkelijk Nederlandse ben. Voel ik me toch wel Nederlandse omdat ik hier vanaf mijn geboorte woon en door Nederlandse ouders ben opgevoed. Maar ik heb ook niet een heel groot verlangen om naar Indonesië te reizen of een verbinding met het land voel of een gemis. Het is dat de rest van de familie heel graag door Indonesië wilt gaan reizen. Zelf vind ik het ook wel belangrijk dat mijn kinderen toch ook wel zien waar hun roots liggen. Ze zijn tenslotte toch halfbloedjes. Half Indonesisch en half Nederlands. En bij hun kun je ook goed zien dat ze iets Aziatisch in zich hebben. Qua uiterlijk maar ook qua innerlijk. Wat overigens een hele mooie combinatie is van twee culturen en uiterlijkheden die samen komen.

Maar dat ik dat gevoel minder heb om echt op zoek naar mijn roots te gaan, zal waarschijnlijk ook komen door mijn geschiedenis. Er is natuurlijk een reden waarom ik niet door mijn biologische ouders ben opgevoed en niet bij hen lang hebt gewoond. Als ik dan denk aan alles wat me is overkomen, ligt er juist voor mij een negatieve ervaring aan het feit dat mijn ouders niet voor mij konden zorgen. En omdat zij van Indonesische afkomst zijn, zal het dat misschien de reden zijn dat ik geen affectie heb met Indonesië. En ik ben ook heel erg bang dat er zoveel pijn en verdriet naar boven komt, waar ik ook niet echt op zit te wachten… heb al zoveel moeten verwerken, waar ik nu allemaal vrede mee heb!

Herinneringen en ervaringen opdoen

Dus als ik nu ooit naar Indonesië ga reizen is het vooral om het land te ontdekken als land en de cultuur en maar een heel klein beetje om te kijken waar ik vandaan kom of eigenlijk meer waar mijn biologische ouders vandaan komen! En deze ervaring en herinneringen houd ik dan voor de rest van mijn leven!

Hoe is het als je dochter op kamers gaat?

Op kamers 

Daar is het moment dan, dat een van je kinderen het huis gaat verlaten en op kamers gaat wonen.   Ik vond het al heel wat dat ze in het voorjaar voor 5 weken vertrok om een rondreis te maken door Italie met een vriendin samen in een gehuurde auto….. Ik moest haar toen voor 5 weken missen, maar ik wist dat ze daarna gewoon weer naar huis kwam  en voorlopig thuis bleef…

Maar dankzij social media en face time hadden we nog veel contact. Door alles wat ze op social media postte bleven we nog een beetje op de hoogte waar ze was en wat ze allemaal had gedaan.. .. 

Na gedoe met haar heenvlucht, een kleine aanrijding met een scooter en een gemiste vlucht (wat hun eigen schuld was) op de terugreis is de reis goed gegaan en heeft ze genoten… zoveel gezien en op verschillende plekken geweest en dat in een periode van corona waardoor zij nog het geluk heeft gehad dat het bijna overal erg rustig was… Als ik eerlijk ben, was ik ook erg jaloers.

 

Nadat mijn dochter terug was van haar reis door Italie… had ze in de tussentijd contacten gelegd met mede studenten aan de Leidse universiteit en haar studiegenoten van haar eigen studie.. 

Een van de studenten die uit het buitenland kwam, zocht een huisgenoot..via social media hoopte zij een kamergenoot te vinden. Mijn dochter reageerde meteen hierop en het contact was gelegd. Haar medestudent had namelijk een appartement gevonden, maar moest nog 2 huisgenoten vinden voordat zij het appartement konden huren..  Helaas ging dit appartement uiteindelijk niet door, zoals in veel studentensteden er is meer vraag dan aanbod en moet je er snel bij zijn…  De twee meiden hielden in de tussentijd contact en waren heel fanatiek in het zoeken naar een woning… en hun inzet werd beloond want niet veel later hadden ze een appartement gevonden waar ze met z’n drieën konden gaan wonen!! 

Ze gingen samen op zoek naar een 3e huisgenootje…maar zoals veel dingen tijdens de corona via “zoom” gaat.. gingen deze gesprekken ook zo! Ze hadden via social media aangegeven dat ze op zoek waren naar een huisgenoot en binnen no-time reageerden veel studenten.  Op dat moment was het nog vakantie en woonden nog veel studenten bij hun ouders vaak in het buitenland… Uit al die reactie kozen de meiden 9 andere meiden om in gesprek mee te gaan.  En zo zat mijn dochter de halve dag met een lab top aan de eettafel gesprekken te voeren. Wat was het leuk om haar op deze manier te horen praten. Het leek wel of ze een sollicitatie gesprek aan het afnemen was, stelde de juiste vragen om iets meer over iemand te weten te komen. Uiteindelijk heeft ze samen met haar studiegenoot iemand gevonden waarvan ze dachten dat zij een geschikte huisgenoot zou zijn..

Op zulke momenten realiseer je des te meer dat ze echt volwassen aan het worden is!  En besef je ook, ja het is heel cliché, maar wat vliegt de tijd voorbij!  Waar is dat mooie, rustige, lieve, slimme, voorzichtige meisje gebleven? Blijkbaar verandert in een jonge mooie, volwassen, steeds zeker wordende, ondernemende, zelfstandige, slimme, idealistische vrouw!!! 

Op een afstand zit ik dan te kijken en te luisteren naar haar en wat kun je dan trots op je eigen kind zijn..  En dat kan ik nu ook maar het beste doen “op een afstand” alles gadeslaan. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er wel moeite mee heb. Zeker zo’n iemand als ik die toch overal nog een beetje controle over wil houden… maar ja, ook dit hoort bij het leven! Steeds meer je kinderen loslaten en erop vertrouwen dat ze het wel kunnen en redden! En als het toch mis gaat dan zal ik er samen met mijn man er voor ze zijn….  

Gelukkig wilde ze wel dat ik mee ging om de woning samen met haar te gaan bekijken. Aangezien de andere twee huisgenoten nog in het buitenland verbleven, konden zij niet meegaan.. en moesten ze vertrouwen op onze bevindingen en meningen. De verhuurder bleek een aardige en betrouwbare man te zijn en het appartement zag er mooi, netjes, groot en verzorgd uit. Het belangrijkste was alleen dat mijn dochter het leuk en geschikt vond. Maar aan haar enthousiasme zag ik dat dit de plek ging worden waar ze zou gaan wonen… 

Inmiddels woont ze daar nu ruim 3 maanden met heel veel plezier en vindt het ook helemaal geweldig met haar twee andere huisgenoten. Ze hebben een goede klik met elkaar. In de tussentijd heeft moeders last van een “empty nest syndrome”!  Jeetje nooit gedacht dat het toch wel heel erg wennen is als 1 van je 2 kinderen het huis uit is.. de hele vibe verandert hier in huis. En laat nu net de oudste ook een behoorlijke kwebbel te zijn net als ik! Dus als zij thuis kwam vertelde ze vaak wat ze die dag allemaal had meegemaakt en had gedaan.. op zulke momenten realiseer je je niet echt hoe waardevol dit is ……Maar zoals ze zeggen je gaat iets pas missen als het er niet meer is:-)  

Maar gelukkig hebben we nog veel contact via whats app, face time en bellen we regelmatig.  Vaak vraagt ze of ik haar kan bellen omdat ze dan toch nog mental support nodig heeft. Want ja het studenten leven is erg leuk, maar er wordt ook wel veel van je gevraagd!!! Ondanks alles blijft het dan toch je kind en heeft ze je toch nog nodig…. En ik geef toe dat geeft mij ook weer een voldaan gevoel! 

 

Ze merkt nu ook dat haar leven toch iets anders is geworden… vroeg opstaan, naar college, studeren met of zonder studiegenoten, tot laat in de bibliotheek zitten leren of lezen, alles is in het Engels, studiegenoten leren kennen,  boodschappen doen, zelf koken, kleren wassen en daarnaast nog een sociale leven opbouwen of je bestaande sociale leven in stand houden… dan blijft er helaas niet zoveel tijd over voor je hobby’s.. tja dat hoort toch allemaal bij u het volwassen worden! 

Maar net zoals ik heb gedaan met vallen en opstaan leer je het en nog steeds vind ik het moeilijk om een soort van balans in je leven te houden of te krijgen…. 

Gelukkig heb ik nog een dochter thuis wonen… maar het ziet er alleen naar uit dat die volgend jaar uit huis vertrekt. 

 

Autum/winter fashion

Herfst-  en winter street style fashion 

Nu het weer kouder wordt en de dagen korter worden, krijg ik weer helemaal zin in lekkere warme truien aan te doen en lekkere dikke jassen. Maar wat gaan we deze herfst en winter voornamelijk zien? Wat heb ik zelf nog in de kast hangen wat ik nog kan dragen en welke kleuren zul je veel gaan zien dit seizoen?

Zelf ben ik weg van tussen jassen.. zeker als deze lekker zacht zijn. Vaak is het tijdens het begin van de herfst nog te warm om je winterjas aan te doen, maar weer te koud om zonder jas of met je dunne (zomer) jas naar buiten te gaan, zeker in de ochtend. Een goede alternatief is dan een tussen jas. Je hebt mooie mantel jassen, overhemd jassen, fluffy jassen, vest jassen..  Dit seizoen zul je veel lichte kleuren gaan zien, met name witte, beige, taupe, bruine tinten. Maar ook de kleuren, zwart, donkerblauw, grijs en antraciet blijf je gewoon zien.. 

Dit seizoen zul je ook veel stoere chelsea boots gaan zien, deze kun je dragen met een skinny jeans, jurk, rok maar ook onder een wat wijdere jeans.  Vooral in lichte kleuren zul je deze boots veel gaan zien.  Ook de naturel aarde tinten blijven populair.  Ondanks de vaak wat grovere zool, vind ik ze toch vrouwelijk, stoer en echt een street style item..  En wat ook belangrijk is, ze lopen heerlijk.  In het begin zal het even wennen zijn om ze aan te krijgen. Maar door de elastieken zijkanten rekt dit steeds meer uit en wordt de laars zelf ook wat soepeler. Als je dit toch een gedoe vindt, hebben een aantal van deze boots ook een rits.. 

Een kleur die je deze herfst/winter ook nog steeds zult zien is de kleur lila. Zelf vind ik dit een prachtige kleur en doet me ook aan bloemen denken. Deze kleur is mooi te combineren met grijs, zwart, paars tinten blauw, wit….. Zelf heb ik veel grijs-, zwart-, beige- en wit tinten in mijn kledingkast liggen. Maar omdat ik toch ook wat meer kleur in mijn kast wil hebben, ben ik toch ook voor een lila trui gegaan en heb er zeker geen spijt van. 

 

Een item dat je dit seizoen ook weer meer ziet is het gilet… een van mijn favoriete kledingstukken. Vroeger had ik wat gilets in mijn kast hangen. Ik droeg ze onder een colbert jas of met een col truitje of met een blouse of als het warm was, had ik er alleen een tanktop onder… Een paar jaar geleden heb ik al mijn gilets weg gedaan. Dit omdat ik ze al een tijd niet meer aan had gedaan en omdat ik (helaas) wat ouder ben geworden en hierdoor veel van deze gilets niet meer pasten. Iets wat meerder van jullie zullen herkennen:-(    Ondanks dit heb ik dit jaar er toch weer 1 aangeschaft. Dit is echt een toevoeging van mijn garderobe, ik kan deze op zoveel manieren dragen. 

Het begint ook steeds meer weer te worden voor lekkere cozy sweaters. Heerlijke warme truien die je aan doet ‘s avonds met de verwarming of open haard aan een glaasje wijn of warme chocolade melk, terwijl het donker buiten is. Dit zijn echt tekenen dat de winter eraan komt en dan kan ik me beter maar alvast hierop voor bereiden en haal ik al mijn lekkere winter truien weer te voor schijn.  Mijn favoriete kleuren zijn toch, grijs, zwart, bruin, beige, lila, okergeel, herfstkleuren maar ook wit, offwhite wat me weer doet denken aan de winter.. Alles kan als het maar lekker en comfortabel zit. Iets wat je tegenwoordig veel hoort, maar dat wil niet zeggen dat dit meteen een soort “Ma Flodder” truien zijn.. Nee je hebt ook veel mooie truien die door hun bijzondere detail, breisel of model toch verzorgd en netjes eruit zien, maar zeker ook heerlijk zitten en lekker warm zijn!

Nu we toch over koudere dagen hebben, heb ik inmiddels zelf ook mijn winterjassen te voor schijn gehaald.  Veel van mijn jassen heb ik al een aantal jaren en vond het nu wel tijd voor een nieuwe winterjas. Wat een keus heb je, zeker als je online gaat kijken.  Maar de jas die er op dit moment toch wel uitspringt is de puffer jas. Deze grof gewatteerde jas heb je in korte, halflange en lange modellen. En heeft als grootste doel jou warm te houden..een goede puffer jas bestaat uit verschillende lagen die gevuld zijn met dons. En daarom lekker warm. Maar veel jassen zijn niet met dons maar met andere warme materialen gevuld.

Wist je dat de puffer jas zo rond 1940 is bedacht door een businessman die bijna door onderkoeling overleed terwijl hij aan het zeilen was? De jas die hij toen droeg was niet warm genoeg en liet veel wind door. Daarom bedacht hij het puffer jas, een gestikte jas met veren zodat hij lekker warm op de zeilboot kon zonder direct ziek te worden of onderkoeld te raken… 

Het puffer jack was in de jaren 80 in verschillende modellen terug bij de jeugd in Milaan waar het een trend was. In de jaren 90 was het een echte ‘stoere jas’ die veel gedragen werden door rappers… en nu zul je hem ook veel gaan zien in het straatbeeld… Vooral in lichte kleuren, wit, offwhite, beige, sand… maar donkere kleuren zullen er altijd zijn. Zelf vind ik een lichte kleur erg mooi, maar ook besmettelijk, zeker met een hond. Die als ik hem uitlaat het zo leuk vindt om tegen je op te springen! 

Laat de winter maar komen ik ben er helemaal klaar voor!!!

Groetjes, Elles 

 

Lente/zomer mode

Zin in mooi weer, zin in nieuwe kleren !

Ken je dat gevoel als je merkt dat als de zon nu schijnt deze warmer aanvoelt dan een maand geleden…en je weer zin krijgt om die warme winter truien, vesten, jassen, broeken, laarzen om te ruilen voor dunnere kleding?

 

Maar ja, dan komt de volgende vraag: Wat kan ik nog aan? Welke kleuren zijn IN dit voorjaar? En zul je veel gaan zien? En heb ik van deze kleur niet al iets in de kast hangen? Wat voor materialen worden er gebruikt? Wat voor pasvormen zie je veel?

 

 

Ik vind het altijd erg leuk om me hiermee bezig te houden..om uit te zoeken wat we dit voorjaar veel zullen gaan zien, vaak maak ik ook verschillende mood boards om het visueel te maken en dan te bedenken hoe ik het op mijn web blog wil gaan presenteren! ……   maar het wordt me waarschijnlijk ook makkelijker gemaakt omdat ik in een kledingzaak werk. Deze keer was het extra leuk omdat ik ook een Photo shoot had ingepland. Deze shoot is dankzij  http://www.krystlezonneveld.com tot stand gekomen! Zij luistert heel goed naar wat je wensen zijn en zet je precies op de foto zoals je echt bent!

Ik kan me alleen ook heel goed voorstellen dat dit je helemaal niet interesseert of dat je het lastig vindt om de juiste kleuren te zoeken die bij je passen of die je goed kan matchen met kleding die je al in je kast hebt hangen of de juiste pasvorm van bepaalde kleding te vinden, die nu bij je passen… ik merk nu ik ouder word (ja ik ontkom er ook niet aan) dat mijn hele lichaam verandert… en dat sommige kledingstukken niet zo geschikt meer zijn voor mijn leeftijd!!  Ik weet je moet aantrekken wat je leuk vindt, alleen vind ik persoonlijk ook dat je een beetje rekening moet houden met wat je nog wel en niet kan aandoen… ik zou nu niet meer een superstrak truitje aandoen… mijn buik is helaas niet meer zo strak als vroeger!  Ik houd ervan als ik er nog wel een beetje gekleed uitzie!! 

Omdat ik zelf af en toe ook nog worstel met wat mij op dit moment goed staat en welke kleuren je dit jaar veel zult zien, dacht ik laat ik hier een blog over schrijven en wie weet kan ik je een beetje inspireren… 

Dit voorjaar zul je voornamelijk veel pastel tinten gaan zien.. zoals veel peach kleuren, zacht oranje, roest kleur, licht roze, mint groen, licht blauw, lila, maar ook veel licht beige, sand/dessert kleuren en jeans kleuren van licht tot donker.  

Tussen al deze zachte pastel tinten zul je toch ook wel wat fellere kleuren gaan zien zoals fuchsia, raspberry, coral en paarse kleuren.

En een kleur die ik ook erg mooi vind is een goudgele kleur en mosterd kleur, maar ik weet dat dit niet een kleur is die iedereen kan hebben… 

Zelf ben ik helemaal weg van de kleur lila. Deze kleur vindt je terug in blazers, jasjes, spijkerjassen, broeken, shirts, blouses, truien en jurken. Een van mijn favoriete kledingstuk is nu al mijn lila blazer deze kun je goed combineren met een mooie witte top eronder en een blauwe jeans… Zeker in dit tijdstip van het jaar zie ik je ook veel van deze kleur in de natuur terugkomen… Zulke mooie bloemen staan nu in bloei!

Vanweg het vele thuiswerken springen veel merken in op het feit dat men dan graag in jogging broeken, truien en jassen achter de computer zit te werken. Dus komen ze met een wat nettere versie van de jogging broek met eventueel bijbehorende blazer of mooie trui.. dus je ziet veel makkelijk zittende casual kleding. Vaak gemaakt van jersey. Zoals je begrijpt heb ik ook zo’n heerlijke broek in een roest kleur. Een kleur die je nu ook regelmatig gaat tegenkomen. 

Wat ook niet van het straatbeeld weg te denken is, is de overhemdjas. Velen van jullie zullen deze vooral in een geruite versie kennen. Maar denk ook aan een effen kleur. Een kleur die je nu ook veel gaat zien is licht beige/sand/dessert tinten… Dit is een mooie lichte kleur die met zoveel anderen kleur goed te combineren is.. en doet je helemaal denken aan het voorjaar…  Om in de beige tint te blijven ben ik helemaal weg van de overhemd jas in een lichte beige kleur..

Ook zul je meer vesten, jassen/blazers of truien (spencers) gaan zien zonder mouwen.. Veel mensen vinden dit lastig te combineren want je moet er bijna altijd wat onder aan doen.. maar toch is dit een goede alternatief als het nog niet zo heel warm is maar iets met mouwen toch net iets te warm is… je kunt dit kledingstuk vaak goed combineren met een shirt, blouse of trui… ondanks dat ik er niet helemaal weg van ben, heb ik toch een ontzettend leuk lang vest gevonden in een mooie lichte pink/peach kleur..  maar ook de gilets zie je meer, vooral in een blazer model…

Om bij de mouwloze items te blijven… zul je de bodywarmer waarschijnlijk ook weer wat meer gaan zien.. er is alleen een leuke en niewe variant, dat is de lange bodywarmer…  wat ik zelf geweldig vind.. omdat je er iets eronder gaat dragen wat je ook ziet…. nu kun je zelfs een wat langer vest aan… maar de body warmer is ook heel erg leuk te dragen met een spijkerjas, trui, leren jas, blazer en blouse!  

Een kledingstuk wat niet weg te denken is in de mode dat is toch de jeans! Vooral de blauwe jeans in verschillende tinten blauw is het item… vooral de wat wijde jeans met rechte pijpen, wijde pijpen en flair pijpen zul je veel gaan zien…. ook in verschillende lengtes…. gelukkig blijft de skinny jeans ook in de mode. Want helaas passen die wijde jeans niet zo goed bij mijn figuur, ik vind me er te klein voor.. Wel ben ik blij met de gerafelde pijpen, nu kan ik zelf mijn jeans op de juiste lengte afknippen..

Ik hoop dat je wat meer inspiratie hebt gekregen voor je eigen voorjaarsgarderobe!

Binnenkort zal er nog een tweede blog komen over de lente/zomer mode van dit jaar. Hier zullen wat meer zomer items aan bod komen voor de zonnige zomerdagen en -avonden.

Liefs, Elles

ps veel van de kleding die getoond worden op de foto’s komen van de kledingwinkel YAYA (kijk ook op http://Yaya.nl) en de kledingwinkel ZARA (http://Zara.com)

 

Woonkamer

Voor wat voor raam decoratie ga jij?

Al jaren lang wil ik nieuwe raamdecoratie. We hebben al sinds we in dit huis wonen (bijna 15 jaar) dezelfde rolgordijnen voor de ramen hangen. Deze hadden we ooit bij Ikea gekocht. Aangezien ze uiteraard niet op maat waren, heeft mijn man ze destijds op maat gesneden en gezaagd. 

Maar na zoveel jaar waren ze gaan scheuren en zagen ze er vies uit. Eigenlijk kon het niet meer, we hadden een paar jaar geleden ons huis zo mooi verbouwd en onze oude, lelijke rolgordijnen hoorden daar niet meer bij!

Ik vond het wel lastig om dan te bedenken wat we dan voor onze ramen wilden hebben. Ik vind het erg belangrijk dat er genoeg licht naar binnen komt, we hebben een heerlijk licht huis en dat wil ik graag zo houden. Maar als de zon schijnt wil je ook dat je iets dicht kan doen om de warmte van de zon zoveel mogelijk buiten te laten!  Dus we moesten op zoek gaan naar iets wat je kan reguleren. Maar dat is nog niet zo makkelijk! 

 

Tevens heb je tegenwoordig ook zoveel keus en mogelijkheden. Van duo rolgordijnen, gewone gordijnen, rolgordijnen, vouwgordijnen, duo plissé gordijnen, duo rolgordijnen, wave gordijnen, aluminium jaloezieën, verticale jaloezieën, houten jaloezieën…….

Ik heb lang getwijfeld of ik jaloezieën wel mooi zou vinden, ze doen me aan de middelbare school denken, daar hadden we van die lelijke jaloezieën van aluminium….

Maar nadat ik verschillende soorten jaloezieën in een winkel had gezien, was ik toch wel om.. Er zijn zoveel mooie houten jaloezieën in verschillende diktes en kleuren. En je kunt deze op allerlei manieren open en dicht draaien en op verschillende hoogtes open doen.  Zo kunnen we toch genoeg naar buiten kijken en komt er nog genoeg licht naar binnen, ook al heb je de jaloezieën helemaal naar beneden hangen… 

Gelukkig waren de jaloezieën die wij graag wilden hebben snel leverbaar. Ze kwamen netjes alle maten opnemen, luisterden goed naar onze wensen, keken samen met ons wat de mogelijkheden waren en gaven ons advies.

Toch vind ik het altijd lastig om je goed voor te stellen hoe het er uitkomt te zien als de jaloezieën daadwerkelijk voor de ramen hangen.  Je kan je wel een beetje inbeelden hoe het wordt, maar soms kan het toch anders zijn dan je gedacht had. 

Ondanks dat ik het ook een beetje spannend vond toen ze alle jaloezieën kwamen ophangen, was ik ook erg nieuwsgierig hoe het eindresultaat zou worden.  Wat was ik blij toen alles opgehangen was, het haalt helemaal ons huis op en past helemaal bij ons interieur….

Ik vind het ontzettend leuk om ons huis regelmatig een opfris beurt te geven of op te knappen, zeker als je er al zo lang woont! Hierdoor lijkt het elke keer weer of je in een nieuw huis woont…. en tevens verdwijnt bij mij ook weer de onrust om misschien toch te willen verhuizen!

Inmiddels lijk ik me er steeds meer bij neer gelegd te hebben, ik hoef niet zo heel nodig meer te verhuizen, nog even en mijn dochters zijn het huis uit en dan wordt vanzelf de energie anders in het huis en bepaalde ruimtes zullen ook weer anders gebruikt gaan worden! Voorlopig ben ik dus niet uitgekeken op ons huis…..

 

 

Ik vind het leuk om te weten als jij net als ik ook het leuk vindt om regelmatig je interieur te veranderen en wat heb je onlangs aan je huis laten doen.

Liefs, Elles X

 

 

 

 

 

 

Toch blijft het spannend als ze dan uiteindelijk alles komen ophangen. Ik kan er altijd wel een voorstelling van maken, hoe het eruit komt te zien, maar het blijft spannend of alles wel eruit komt te zien zoals ik het me had voorgesteld!

Gelukkig zag het er nog mooier uit dan ik me had bedacht….. het haalde het huis helemaal op!  Het gaf zelfs een beetje een luxe uitstraling..

Ik ben er in ieder geval erg blij mee en we hebben zelfs aan de achterkant van onze woonkamer gekozen voor zelfs elektrische houten jaloezieën.. we kunnen deze zelfs met een afstandsbediening bedienen! 

Het is toch altijd leuk om je woning te blijven veranderen, zeker als je al zo lang in hetzelfde huis woont… het lijkt dan net alsof je in een nieuw huis woont!! 

 

 

 

 

 

 

Hoe voelt het om 50 + te zijn?

Over de helft van je leven!

Het klinkt wel heel ernstig als ik me realiseer dat ik al 52 ben en dus ruim over de helft van mijn leven ben…. iets waar ik hiervoor niet zo mee bezig was… misschien kwam dat ook omdat ik al druk genoeg was met mijn meiden, hond, werk, sociale leven en huishouden… maar sinds mijn meiden redelijk zelfstandig zijn en me minder nodig hebben, merk ik dat ik minder te doen heb. Ze krijgen ook steeds meer een eigen leven, waarin ik niet meer één van de belangrijkste persoon in hun leven ben… en ze niet meer zo veel je hulp nodig hebben want ze willen alles zelf doen en uitzoeken…Wat natuurlijk heel goed is, ik moet ze gaan loslaten en hun eigen leven te laten leiden, zodat ze volwassen kunnen worden en mijn rol is om op een afstand mee te kijken en te helpen of te adviseren waar nodig, maar ooooh wat is dat soms moeilijk! Toen ik kinderen kreeg, ben ik niet voor mijn carrière gegaan, maar heb ik gekozen om zoveel mogelijk thuis te zijn voor de kinderen… 

Sinds mijn 50ste merk ik toch, nu ik ook in de overgang zit en dit veel meer invloed op me heeft dan ik had verwacht. Dat niet alleen mijn rol als moeder ging veranderen vanwege het feit dat mijn dochters pubers werden, maar ook mentaal en fysiek merkte ik dat dit allemaal in een sneltempo ging veranderen…..ik werd opeens onzekerder, angstiger, onrustiger en voel me regelmatig erg moe, slaap erg onrustig, heb enorm last van stemmingswisselingen, ik kan soms behoorlijk down zijn en een paar dagen later, lijkt er niks aan de hand te zijn, af en toe herken ik mezelf geeneens meer…. 

Ik kan het soms echt het niet meer zien zitten!  Dit klinkt wel heel dramatisch, maar op zulke momenten voel ik dat echt zo….en weet ik soms ook niet waar dit dan opeens vandaan komt en als ik dat wel weet ga ik daar ook te veel over nadenken, omdat ik niet zo negatief wil zijn!  En doe dan mijn best om dit gevoel weg te krijgen…… Pfffff  terwijl ik dit intyp realiseer ik me dat dit ook erg zwaar klinkt. Ik weet inmiddels dat hoe meer ik daar mee bezig ben, hoe moeilijker het is om dit gevoel weg te krijgen! Maar ik ben een vechter dus vind ik het best moeilijk om hier niet te hard tegen te vechten! Deze gevoelens en emoties mogen er ook zijn!   En moet ik soms ook denken “Let it go, let it go”!   Maar ja, dit klinkt vaak makkelijker dan gedaan.   Gelukkig weet ik altijd weer mooie momenten uit een dag te halen waar ik blij van wordt en weer vrolijk!!  Ik ben gewoon som echt “Jantje huilt en Jantje lacht”! 

Net zoals veel vrouwen in de overgang kreeg ik ook last van opvliegers, gelukkig niet zo heel erg, maar af en toe begon ik het wel heel erg heet te krijgen, terwijl ik gewoon stil stond 🙂  De eerste keren dat het me overkwam, voelde ik met toch wel een beetje ongemakkelijk, maar nu laat ik het gewoon gebeuren en lach ik er ook om. Ik weet inmiddels dat het ook weer over gaat!! Het komt met fases…. Zo kan ik maanden er heel erg last van hebben en dan heb ik er weer een tijdje geen last van!!  Dit zelfde geldt ook voor nacht zweten, natuurlijk heb je daar het meeste last van als het hoog zomer is en het al zo warm is:-) Dus het gaat echt met “ups and downs”. Nooit geweten dat hormonen je zo in de weg kunnen zitten…..

Net als veel vrouwen wil ook ik fit blijven en niet er uit zien dat ik boven de 50 bent. Want ik vond mijn moeder best oud lijken toen zij in de vijftig was. Zij kampte met ontzettende migraine aanvallen, hoofdpijnen, was veel moe (ze zat regelmatig ‘s middags in een stoel te slapen) en was niet zo fit meer uit als vroeger…. Pas nu realiseer ik me dat zij waarschijnlijk ook heel erg veel last heeft gehad van haar hormonen tijdens de overgang!

Helaas kan ik het haar niet meer vragen, aangezien ze inmiddels alweer 11 jaar geleden is overleden.

Om fit te blijven, vraag ik me weleens af of ik dan toch meer aan krachttraining moet doen?  Want hoe ouder je wordt hoe sneller je spiermassa verliest. Ik moet zelfs meer gaan bewegen dan ik gewend ben, wil ik ook fit blijven. Dit is dus best een hele opgave voor mij, met name omdat ik ook veel meer moe ben, door onder andere het slechte slapen. Maar wil ik nu nog wel in de sportschool (alhoewel deze nu dicht zijn tijdens de lockdown) of thuis aan de gang gaan met gewichten, kettlebell of banden om meer aan krachttraining te doen? Vaak begin ik erg fanatiek, om maar een voorbeeld te noemen, ik heb een aantal maanden geleden (tijdens de 1e lockdown) kickboks handschoenen gekocht, ik dacht dan ben ik lekker in beweging en kan ik mijn frustraties een beetje kwijt,  maar helaas liggen ze meer in de kast dan dat ik ze gebruik:-(  En dat geldt ook een beetje voor de gewichtjes….Dus echte krachttraining is niet helemaal mijn ding……. en naar de sportschool gaan is al niet echt iets voor mij……. Alhoewel ik wel in het verre verleden fanatiek aerobics- en tae bo lessen  in een sportschool heb gevolgd en ik dat echt leuk vond!   Maar nu ben ik meer op zoek naar iets wat lekker voelt en waar ik meer voldoening uithaal! 

Het zou zo lekker zijn dat ik net zoals vroeger als klein meisje heerlijk onbevangen rond rende in het bos en niet wetende dat je dan ook heerlijk in beweging bent….nu denk ik er te veel over na… ik moet gaan hardlopen want dat is goed voor me en ik wil graag toch nog wat conditie opbouwen en houden, zonder dat ik me daarna te moe voel. Het gekke is alleen wel als ik eenmaal bezig ben met hardlopen, begin ik het ook wel lekker te vinden…….Alleen voel ik me wel vaak daarna moe…. Hoort dit nu bij mijn leeftijd of heeft dit ook te maken met corona, hierdoor zit ik net zoals vele anderen veel meer thuis……….Het is soms ook om moe van te worden!

Maar om toch in beweging te blijven, ben ik op zoek gegaan naar een wat minder intensievere en blessure gevoelige sport. Want hoe leuk hardlopen ook is, mijn linkerknie en mijn rug geven regelmatig wat anders aan! Dus ben ik me meer gaan verdiepen in yoga en pilates…. Helaas zijn op dit moment alle sportscholen dicht, maar gelukkig zijn er zoveel apps waar ik toch ook goede yoga en pilates workouts heb gevonden! Ik moet er nog wel aan wennen, aangezien ik toch altijd gewend ben geweest om meer in beweging te zijn en buiten te sporten!! Maar ondanks dat zijn een aantal workouts toch ook best intensief en mocht ik toch moe zijn of onrustig kan ik hiervoor ook een yoga workout  of meditatie vinden… en ik moet zeggen dat dit me steeds meer gaat bevallen.  En misschien past dit ook iets meer bij mijn leeftijd 🙂 Alhoewel ik me daar ook niet te veel iets van wil aantrekken….want dan ga ik mezelf misschien echt een oud wijf voelen:-)

Dus vond ik dat ik toch weer iets moest gaan doen, waar ik het gevoel heb ook echt in beweging te zijn………Begin vorig  jaar stond ik nog elke week op het hockeyveld, maar door de corona zijn er zoveel maatregelen en beperkingen gekomen dat ik niet meer voor mijn gevoel vrij uit kon hockeyen. Ik weet dat ik het ook positief moet bekijken, want vaak ging de hockey training wel door maar deze was nu zo aangepast dat ik op zoveel dingen moest letten dat ik daar meer mee bezig zou zijn dan het hockeyen op zich.

 Aangezien ik nog een Vespa scooter in de tuin heb staan, waar ik bijna nooit meer op rijd en mijn puber dochters geen behoefte hebben om daar op te gaan rijden. Heb ik besloten om deze te gaan verkopen….ik heb daardoor nu eindelijk (mijn man heeft er namelijk al 1) een sportieve E-bike gekocht! Jeetje dat klinkt alsof ik echt een oud mens begin te worden, mijn moeder heeft er ook een gehad….Maar gelukkig heb je tegenwoordig ook de sportievere versies…hiermee kan ik ook lekker in de duinen fietsen of eigenlijk scheuren… ik moet eerlijk zeggen dat ik ook een vooroordeel had over een E-bike. Dat je gewoon je motortje aan zet en weinig hoefde te trappen…… maar dat is echt niet zo, ik heb alleen ondersteuning waardoor ik inderdaad minder hard hoeft te trappen maar ik kan toch behoorlijk hard fietsen en het is inderdaad heerlijk dat ik zo een berg op ben fiets……maar het gevoel dat ik toch echt wel moet fietsen om vooruit te komen en dan de vaart die ik maak en de wind heerlijk op mijn gezicht voel, geeft me echt een gevoel van vrijheid!! Ik fiets nu meer, langer en ga nu ook fietsen voor de lol, in plaats dat ik ergens naar toe moet!!   En ik ben heerlijk buiten!!

Nu lijkt het net door alles wat ik hier boven heb omschreven dat ik het niet altijd zo leuk vind om 50 + te zijn! Dat is niet zo, gelukkig merk ik ook dat er leuke en fijne dingen zijn om ouder te zijn….Ik moet alleen wel eerlijk toegeven dat ik het (tot nu toe) niet echt leuk vind om ouder te worden!!! Ik weet dat ik het gewoon moet accepteren en ik er niet veel aan kan doen, maar helaas heb ik nu eenmaal moeite om sommige dingen te accepteren….. dat heeft bij mij tijd nodig!!   Wat ik wel heerlijk vind nu ik ouder ben is dat ik niet alles meer hoef mee te maken, bang ben om dingen te missen!  Ik geniet nu ook heerlijk van de stilte in het huis (nu is deze stilte alleen iets moeilijker te vinden aangezien we nu vanwege de 2e lockdown veel meer met z’n 4-tjes thuis zitten). En kan ik ook genieten van de kleine dingen, de rust dat ik niet de hele tijd weg wil gaan, alhoewel dat regelmatig nog wel een strijd is, want ik ben niet graag op mezelf aangewezen…. Maar ik probeer wel vaker de rust op te zoeken!  Ik kan ook zo genieten van muziek. Wat is het dan heerlijk om ongegeneerd door de kamer te dansen………mijn dochters zijn er inmiddels al aangewend…. ondanks dat ik volgens mijn meiden al oud bent, voel ik me op zulke momenten heerlijk dat kleine meisje van vroeger die ook zo heerlijk door haar eigen kamer kon dansen……..ik moet er alleen niet bij gaan zingen! Dat wordt in mijn huis ECHT niet gewaardeerd! 

Soms is het ook heerlijk om de slappe lach te hebben, iets wat ik misschien te weinig doe nu ik ouder ben… heerlijk zoals je als klein meisje met je vriendinnetje of als puber met je vriendin zo in de slappe lach kon liggen dat je gewoon buikpijn kreeg van het lachen!!! En je hoefde elkaar maar aan te kijken en je moest weer ontzettend lachen.. iedereen om je heen snapte vaak ook gewoon niet waarom wij zo moesten lachen, maar dat maakte het alleen maar nog leuker:-)   Gelukkig ben ik getrouwd met een man die veel humor heeft, althans dat vind hij zelf, daar moet ik vaak al om lachen en kunnen wij als twee pubers ook enorm de slappe lach hebben!!!! Heerlijk om je dan even weer zo jong te voelen.  

 

Ik ben dan wel over de helft van mijn leven maar ik wil nog zoveel dingen ontdekken, leren, meemaken, doen en nog meer mezelf leren kennen! Dat klinkt misschien een beetje raar als je al in de vijftig bent, maar ik merk dat je in elke fase van je leven weer dingen over jezelf ontdekt !   Ik hoop alleen dat die overgang snel voorbij! Want dit is toch een fase wat ik niet echt leuk vind…..maar wellicht zeg ik zometeen wel daar heb ik ook weer van geleerd:-)

Mocht je je heel anders voelen als 50 plusser of ervaar je het anders, zou ik het leuk vinden om dit van je te weten….

 

Liefs Elles X

Het jaar 2020!

Het einde van 2020 nadert!

Je kunt wel zeggen dat we een bijzonder jaar achter de rug hebben..

Een jaar met veel veranderingen, wendingen, aanpassingen, onzekerheden, angsten, verliezen, maatregelen………..Het gevoel dat je geen controle meer ergens over hebt. Is gewoon een vervelend gevoel. Natuurlijk weet ik dat je niet overal controle over kunt hebben en soms ook dit moet loslaten… maar dit jaar vond ik dat toch wel erg lastig, waardoor ik helaas ook wel wat angstiger werd! 

Wie had ooit gedacht dat een virus waar je aan het begin van dit jaar over hoorde zo’n ontzettende invloed kon hebben. De hele wereld is in de ban van COVID-19!!  

Ik ging het me steeds meer beseffen dat het corona virus steeds dichterbij kwam, toen er steeds meer mensen ziek terugkwamen zo net na de voorjaarsvakantie begin dit jaar…. ik had nog niet het idee dat ik een grote kans maakte om ziek te worden omdat ik niet op vakantie was geweest en zeker geen plannen had om richting Noord-Italië te gaan reizen. Op dat moment was er vooral sprake van dat men ziek was geworden als men uit een van de wintersport plaatsen kwam waar het virus behoorlijk actief was. 

Op het moment dat er in maart 2020  gesproken werd over een lockdown, ging ik me realiseren dat dit niet zomaar een virus is!                Er waren wel meer virussen in de afgelopen jaren ontstaan in het buitenland, maar die bleven redelijk beperkt hier in Nederland. Zelfs toen de Mexicaanse griep ook behoorlijk aanwezig was in Nederland en mijn jongste dochter heb laten vaccineren.  Vooral jonge kinderen waren erg kwetsbaar, heb ik geen angst gehad dat ik ook besmet kon raken met het virus. Waarschijnlijk heeft mijn oudste dochter de Mexicaanse griep gehad, ze was toen zo ziek. Maar zelfs toen het zo dichtbij kwam, heb ik me niet zo’n zorgen gemaakt.

Pas op het moment dat wij ons aan bepaalde maatregelen moesten houden, omdat het aantal besmettingen in een rap tempo omhoog ging. Kreeg ik een onbehagelijk gevoel! Opeens mocht je mensen niet meer de hand schudden, knuffelen, 3 zoenen geven, je handen goed wassen als je ergens was geweest en/of dingen had aangeraakt of vast gepakt had en houd 1.5 meter afstand!! 

 

Het virus kwam nu wel heel dichtbij… In het begin werd ik hier een beetje onrustig en angstig van en betrapte ik me erop dat ik continu zelf bezig was om maar 1.5 meter afstand te houden.. een grote boog om iemand heen lopen was zo tegen mijn natuur in, je ging bijna mensen ontwijken. 

Maar hoe gek het ook klinkt, ook hier ging ik aan wennen! Toen er echt een lockdown ging plaats vinden omdat het aantal besmettingen maar niet naar beneden ging. Had ik niet verwacht dat we na 9 maanden nog steeds te maken hebben met dit virus en zitten we inmiddels in de tweede lockdown.

Tijdens de eerste lockdown was het voorjaar en hadden we prachtig weer dus was ik veel buiten… Kreeg ik weer inspiratie om een verhaal voor mijn web blog te schrijven, ging ik weer fotograferen, pakte ik mijn studie Personal Shopper weer op en kon ik dat ene boek dat al maanden in de boekenkast lag eindelijk eens gaan lezen. Niet dat ik alles hiervan in die tijd ook daadwerkelijk heb gedaan, maar het idee dat je met je tijd weer andere dingen kon gaan doen, maakte het dat ik weer ruimte had voor creatieve ideeën….. 

De winkels en de horeca gelegenheden waren ook dicht! Wat overigens te merken was in mijn portemonnee 😄  Maar ook de horeca werd creatief en overal kon je coffee to go of andere dranken en lekkernijen halen… dus werd dit mijn nieuwe uitstapje.. samen met Frank of met een vriendin of de kinderen coffee to go halen en dan heerlijk ergens gaan wandelen…. Op deze manier ontdekte ik ook dat ik niet altijd maar hoef te winkelen, lunchen, koffie te drinken, uit eten te gaan…maar dit ook wel heerlijk relaxt is om erbij te wandelen…Zo kwam ik ook nog op plekken in mijn eigen stad Haarlem waar ik normaal gesproken zomaar langs loop zonder echt te kijken. En sommige straten waren zo verlaten dat ook andere dingen je meer opvielen. 

Zelf vond ik die rust op straat wel heerlijk,  ik had minder last van alle prikkels om me heen…. Dus het feit dat we veel thuis moesten blijven, vond ik ook niet zo heel erg. Het enige wat ik erg onderschat had was dat ik hierdoor wel erg met mezelf geconfronteerd werd… ik vaak de deur uit ging om afleiding te zoeken maar ook om maar sociaal bezig te zijn, wat ik natuurlijk ook erg leuk vind….ik vind het alleen niet erg fijn om met mezelf bezig te zijn ik voel me nu eenmaal fijner als ik met anderen bezig ben!  Maar dit is wel weer een leerproces voor mij, ik kan van andere mensen of dingen weglopen, maar ik kan niet van mezelf weglopen!!!

Na een aantal weken kon ik langzaam mijn leven een beetje weer oppakken. Ik kon weer gaan werken……Gelukkig waren het aantal besmettingen minder geworden…. Er bleven wel wat maatregelen van kracht, vooral de 1.5 m meter afstand werd iets wat gewoon bij het leven begon te horen… en in de zomermaanden leek het alsof Corona bijna  niet bestond! Het gevoel dat je weer meer kon gaan doen en je je vrijheid weer een beetje terug kreeg, zorgde er voor mij ook voor dat ik ook af en toe vergat dat het virus nog steeds aanwezig was en dat je eigenlijk nog steeds voorzichtig moest zijn! En met mij vergaten volgens mij meerdere mensen dat het virus nog steeds aanwezig was!!    Maar wat was dat moeilijk!  Gelukkig was het zomer en kon ik veel buiten zijn,  heerlijk genieten van het zonnetje! 

Zodra de zomervakantie voorbij was en veel mensen weer terug kwamen van hun vakantie en de kinderen weer naar school gingen en de studenten weer gingen studeren en naar hun studenten stad vertrokken, steeg het aantal besmettingen weer… dit zorgde ervoor dat zelfs de klas van mijn dochter in oktober volledig in quarantaine moest voor 10 dagen…de onrust die ik in de zomermaanden kwijt was geraakt, kwam helaas weer terug! Zeker toen de beste vriendin van mijn jongste dochter positief was getest op Corona… Voor de zekerheid heb ik haar toen ook laten testen en gelukkig was ze negatief getest….een paar weken later heb ik haar weer laten testen want het bleef maar rommelen op haar school en in haar klas. Gelukkig was deze uitslag ook weer negatief! Het blijft lastig om in te schatten wanneer het toch verstandig is om je te laten en vooral je kinderen, want mijn ervaring is dat zij in de wintermaanden vaak verkouden zijn… inmiddels heb ik ook mijn oudste dochter twee keer laten testen, maar gelukkig waren de uitslagen bij haar ook negatief!!! Het waren, zoals ik ook verwachtte, de gewone verkoudheden die zo bij de wintermaanden horen!!!!   Ook de maatregelen werden weer strenger.. en wat ik een jaar geleden nooit had verwacht, gebeurde toch… we moesten verplicht mondkapjes gaan dragen in binnen ruimtes..

Een nieuw mode item was geboren.. dit werd het nieuwe straatbeeld.. veel modemerken kwamen met hippe, kleurrijke en originele mondkapjes.. maar ook veel mensen werden erg creatief en maakte hun eigen mondkapjes…dit alles is toch leuker en vooral mooier dan de medische mondkapjes! Maar dit nieuwe item verving ook de autospiegel hangers.. in plaats van knuffels, fotootjes, kralen etc… verscheen er de blauwe mondkap als versiering!!!!  

 

Maar helaas mocht dit alles niet baten en ging heel Nederland half december weer in een lockdown!!  Wat was dit een domper!!!! Voor mijn gevoel had ik me toch zo goed als het kon aan alle maatregelen gehouden en toch hielp dit niet…. en weer probeerde ik zo positief mogelijk te blijven en ging weer bedenken wat ik de aankomende 5 weken kon gaan doen. Wandelen, lezen, coffee to go halen, blog schrijven, tekenen, allerlei klusjes waar ik niet aan toe gekomen ben, de hond uitlaten op verschillende plekken, me als vrijwilligster opgeven bij de VoorleesExpress, boek schrijven………Want voor de tweede keer dit jaar ging de kledingwinkel waar ik werk weer hun deur sluiten.. dit keer had ik er toch meer moeite mee dan bij de 1e lockdown… misschien komt het ook door de periode van het jaar!  De maand december kan dit jaar helaas niet zo gevierd worden dan andere jaren en het gevoel dat je nergens naar toe kan, helpt daar natuurlijk ook niet bij… Maar ook nu moeten we het er maar mee doen! 

En ondanks alles ben ik vooral trots op mijn eigen dochters en kijk ik soms met verbazing en verwondering hoe zij zich elke keer weer aanpassen aan elke maatregelen die van ze verwacht wordt en hoe ze weer creatief door elke lockdown heen komen….. ze denken meer in oplossingen dan problemen!!!

Daar kan ik zeker nog iets van leren….. Dus ga ik ook nu meer in oplossingen denken dan problemen!!  Want zodra men hoorde dat op 14 december de winkels vanaf middernacht dicht zouden gaan. Leek er wel een soort paniek uit te breken… ik was die middag nog even in de stad, maar wat hing er een ontzettende vervelende gespannen en gestresste sfeer in de stad.. allemaal mensen die nog snel kerstinkopen wilden gaan doen.. wat normaal altijd heel gezellig is en er een feestelijke sfeer in de stad hangt. Was veranderd in een gespannen lichtelijke paniekerige sfeer. Dus ben ik snel naar huis gegaan, kreeg er gewoon hoofdpijn van! Ik heb me niet gek laten maken en heb ik al mijn kerstinkopen relaxt online gedaan met een lekker muziekje op de achtergrond en een kopje koffie.. 

Ik probeer me niet zo mee te laten slepen door mijn eigen angsten, want ook hiervan leer ik veel over mezelf…    mijn gevoelens en angsten mogen er zijn, maar ik moet hier niet te veel over nadenken, soms weet je gewoon niet waar deze gevoelens en angsten vandaan komen! 

Ik hoop dat het jaar 2021 een iets rustiger jaar wordt!!

Zorg goed voor elkaar en voor jezelf!

Stay safe!!

Ik wens iedereen een geweldig, gezond en gelukkig 2021 !

Liefs, Elles X

 

 

 

Hoe gaat het met nu met mijn dochter?

Alweer ruim een jaar geleden ……

Alweer een jaar geleden schreef ik op mijn web blog het verhaal over de ziekte van mijn jongste dochter. Ik heb destijds er toen lang over nagedacht of ik hierover wel zou gaan schrijven. Met name omdat het om mijn eigen dochter ging, maar eigenlijk vond ik het ook zo ontzettend belangrijk om toch een beetje het taboe van de ziekte anorexia af te halen! Want mijn dochter is niet minder gaan eten omdat ze zo graag dunner wilden zijn of niet tevreden was met haar uiterlijk of met haar zelf!!  Nee, haar hoofd zat zo ontzettend vol met allerlei gedachten en er gebeurde om dat moment zoveel in haar leven dat ze ergens de controle over wilde hebben….. 

Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en lijkt het erop dat we,  maar vooral mijn jongste dochter de ziekte heeft overwonnen. We zeggen eigenlijk nooit dat ze echt beter is.. je weet het gewoon niet, ergens zal ze altijd een soort van controle willen houden. Iets wat veel mensen hebben. Alleen bij haar blijft altijd de angst als er iets heftigst, veel op haar afkomt of veel gebeurtenissen in haar leven zich afspelen, ze de controle verliest en dan als enige uitweg “‘eten’’ ziet, iets waar ze wel controle over zal hebben. Dit kan weer een vorm van anorexia zijn maar ook boulimia of welke eetstoornis dan ook!

Je zult begrijpen dat we toch op haar blijven letten en soms ook wel zorgen maken..maar o wat is het een verschil met toen we net ontdekte dat ze ziek was. We zien weer een gezonde puber door het huis lopen met haar puber gedrag, maar ook iemand die weer zin in het leven heeft en met veel liefde en plezier haar grootste passie dansen uitoefent! Dit jaar doet ze zelf mee aan danswedstrijden. Iets waar we natuurlijk ook even over nagedacht hebben of het verstandig is om haar dit te laten doen. Het kan haar weer meer druk geven, want ze is nu eenmaal een perfectionist! Maar we wilden haar ook niet de dingen ontnemen waar ze juist zoveel plezier aan beleeft… en gelukkig doet dit haar juist heel goed. Ze zegt ook dat ze dit haar uitlaatklep is en dat haar juist energie geeft.

 

En wat is geweldig om je eigen dochter zo te zien stralen op dat podium!! Dit jaar is ze ook weer begonnen met balletles en mag ze voor het eerst op spitzen staan… Dit doet ze ook met veel passie en plezier! Regelmatig hoor ik dat ze boven aan het oefenen is op haar spitzen en af en toe doet ze een aantal oefeningen in de woonkamer. Zo mooi en sierlijk maakt ze dan haar bewegingen en wat is dit goed voor haar houding. Ik leer hier ook elke keer weer van, ze geeft me dan ook wat aanwijzingen want mijn houding mag ook hier en daar verbeterd worden:-) 

Zo jammer dat er dit jaar waarschijnlijk geen dansvoorstelling zal plaatsvinden, vanwege de Corona crisis..

Ondanks dat ze in het eerste jaar van haar middelbare school veel gemist heeft, doet ze het erg goed op school. Ze is erg leergierig en ook hier wil ze erg goed haar best doen, hierdoor haalt ze ook goede cijfers en wil eigenlijk altijd beter. Ook hier speelt haar perfectionisme uiteraard een grote rol! Wij zeggen geregeld dat ze echt ook wat minder hard haar best mag doen, maar ja het is ook wel een beetje het aard van het beestje!  Aan de ene kant zijn we ook blij dat ze eigenlijk niet zegt: ok dan ga ik minder mijn best doen!! Met het gevolg dat ze (bijna) niks gaat doen.. Zo’n ijverige dochter is dan eigenlijk ook niet verkeerd!

Soms merken we nog wel dat ze niet lekker in haar vel zit. Vaak geeft ze dit ook aan, dat ze hoofdpijn heeft, moe is of haar hoofd zit vol! Het is al heel fijn dat ze dit al aangeeft… vaak merken we ook dat ze dan veel dingen aan haar hoofd heeft en waar ze veel prikkels van krijgt. Maar zoals het bij een puber gaat, weet je nooit of ze last van haar hormonen heeft of haar puberteit haar in de weg zit. Maar soms ben ook bang voor een terugval en ze weer even de controle kwijt is.                 Gelukkig lukt het ons vaak om de druk een beetje bij haar weg te halen.. en dat ze haar rust neemt.  Aangezien ze erg creatief is, tekent en schrijft ze graag en zo kan ze ook een beetje haar gedachten verzetten en haar hoofd leeg maken.

We zijn in ieder geval ontzettend trots op haar en wat een doorzettingsvermogen heeft ze wat een vechter is het!  Want om te dealen met anorexia daar moet je echt  moed voor hebben om dit gevecht aan te gaan en misschien zal ze op een andere manier weer eens een gevecht aan moeten gaan in haar leven……maar het maakt haar ook wie ze is, wat ze wil en hoe ze zich gaat vormen! 

Ik hoop alleen dat ze altijd haarzelf probeert te zijn en nooit te veel zal veranderen, want dit maakt Isis zoals ze is en dat maakt haar uniek en bijzonder!! 

Liefs, Elles X