Over de helft van je leven!
Het klinkt wel heel ernstig als ik me realiseer dat ik al 52 ben en dus ruim over de helft van mijn leven ben…. iets waar ik hiervoor niet zo mee bezig was… misschien kwam dat ook omdat ik al druk genoeg was met mijn meiden, hond, werk, sociale leven en huishouden… maar sinds mijn meiden redelijk zelfstandig zijn en me minder nodig hebben, merk ik dat ik minder te doen heb. Ze krijgen ook steeds meer een eigen leven, waarin ik niet meer één van de belangrijkste persoon in hun leven ben… en ze niet meer zo veel je hulp nodig hebben want ze willen alles zelf doen en uitzoeken…Wat natuurlijk heel goed is, ik moet ze gaan loslaten en hun eigen leven te laten leiden, zodat ze volwassen kunnen worden en mijn rol is om op een afstand mee te kijken en te helpen of te adviseren waar nodig, maar ooooh wat is dat soms moeilijk! Toen ik kinderen kreeg, ben ik niet voor mijn carrière gegaan, maar heb ik gekozen om zoveel mogelijk thuis te zijn voor de kinderen…
Sinds mijn 50ste merk ik toch, nu ik ook in de overgang zit en dit veel meer invloed op me heeft dan ik had verwacht. Dat niet alleen mijn rol als moeder ging veranderen vanwege het feit dat mijn dochters pubers werden, maar ook mentaal en fysiek merkte ik dat dit allemaal in een sneltempo ging veranderen…..ik werd opeens onzekerder, angstiger, onrustiger en voel me regelmatig erg moe, slaap erg onrustig, heb enorm last van stemmingswisselingen, ik kan soms behoorlijk down zijn en een paar dagen later, lijkt er niks aan de hand te zijn, af en toe herken ik mezelf geeneens meer….
Ik kan het soms echt het niet meer zien zitten! Dit klinkt wel heel dramatisch, maar op zulke momenten voel ik dat echt zo….en weet ik soms ook niet waar dit dan opeens vandaan komt en als ik dat wel weet ga ik daar ook te veel over nadenken, omdat ik niet zo negatief wil zijn! En doe dan mijn best om dit gevoel weg te krijgen…… Pfffff terwijl ik dit intyp realiseer ik me dat dit ook erg zwaar klinkt. Ik weet inmiddels dat hoe meer ik daar mee bezig ben, hoe moeilijker het is om dit gevoel weg te krijgen! Maar ik ben een vechter 
dus vind ik het best moeilijk om hier niet te hard tegen te vechten! Deze gevoelens en emoties mogen er ook zijn! En moet ik soms ook denken “Let it go, let it go”! Maar ja, dit klinkt vaak makkelijker dan gedaan. Gelukkig weet ik altijd weer mooie momenten uit een dag te halen waar ik blij van wordt en weer vrolijk!! Ik ben gewoon som echt “Jantje huilt en Jantje lacht”!
Net zoals veel vrouwen in de overgang kreeg ik ook last van opvliegers, gelukkig niet zo heel erg, maar af en toe begon ik het wel heel erg heet te krijgen, terwijl ik gewoon stil stond 🙂 De eerste keren dat het me overkwam, voelde ik met toch wel een beetje ongemakkelijk, maar nu laat ik het gewoon gebeuren en lach ik er ook om. Ik weet inmiddels dat het ook weer over gaat!! Het komt met fases…. Zo kan ik maanden er heel erg last van hebben en dan heb ik er weer een tijdje geen last van!! Dit zelfde geldt ook voor nacht zweten, natuurlijk heb je daar het meeste last van als het hoog zomer is en het al zo warm is:-) Dus het gaat echt met “ups and downs”. Nooit geweten dat hormonen je zo in de weg kunnen zitten…..
Net als veel vrouwen wil ook ik fit blijven en niet er uit zien dat ik boven de 50 bent. Want ik vond mijn moeder best oud lijken toen zij in de vijftig was. Zij kampte met ontzettende migraine aanvallen, hoofdpijnen, was veel moe (ze zat regelmatig ‘s middags in een stoel te slapen) en was niet zo fit meer uit als vroeger…. Pas nu realiseer ik me dat zij waarschijnlijk ook heel erg veel last heeft gehad van haar hormonen tijdens de overgang!
Helaas kan ik het haar niet meer vragen, aangezien ze inmiddels alweer 11 jaar geleden is overleden.
Om fit te blijven, vraag ik me weleens af of ik dan toch meer aan krachttraining moet doen? Want hoe ouder je wordt hoe sneller je spiermassa verliest. Ik moet zelfs meer gaan bewegen dan ik gewend ben, wil ik ook fit blijven. Dit is dus best een hele opgave voor mij, met name omdat ik ook veel meer moe ben, door onder andere het slechte slapen. Maar wil ik nu nog wel in de sportschool (alhoewel deze nu dicht zijn tijdens de lockdown) of thuis aan de gang gaan met gewichten, kettlebell of banden om meer aan krachttraining te doen? Vaak begin ik erg fanatiek, om maar een voorbeeld te noemen, ik heb een aantal maanden geleden (tijdens de 1e lockdown) kickboks handschoenen gekocht, ik dacht dan ben ik lekker in beweging en kan ik mijn frustraties een beetje kwijt, maar helaas liggen ze meer in de kast dan dat ik ze gebruik:-( En dat geldt ook een beetje voor de gewichtjes….Dus echte krachttraining is niet helemaal mijn ding……. en naar de sportschool gaan is al niet echt iets voor mij……. Alhoewel ik wel in het verre verleden fanatiek aerobics- en tae bo lessen in een sportschool heb gevolgd en ik dat echt leuk vond! Maar nu ben ik meer op zoek naar iets wat lekker voelt en waar ik meer voldoening uithaal!
Het zou zo lekker zijn dat ik net zoals vroeger als klein meisje heerlijk onbevangen rond rende in het bos en niet wetende dat je dan ook heerlijk in beweging bent….nu denk ik er te veel over na… ik moet gaan hardlopen want dat is goed voor me en ik wil graag toch nog wat conditie opbouwen en houden, zonder dat ik me daarna te moe voel. Het gekke is alleen wel als ik eenmaal bezig ben met hardlopen, begin ik het ook wel lekker te vinden…….Alleen voel ik me wel vaak daarna moe…. Hoort dit nu bij mijn leeftijd of heeft dit ook te maken met corona, hierdoor zit ik net zoals vele anderen veel meer thuis……….Het is soms ook om moe van te worden!
Maar om toch in beweging te blijven, ben ik op zoek gegaan naar een wat minder intensievere en blessure gevoelige sport. Want hoe leuk hardlopen ook is, mijn linkerknie en mijn rug geven regelmatig wat anders aan! Dus ben ik me meer gaan verdiepen in yoga en pilates…. Helaas zijn op dit moment alle sportscholen dicht, maar gelukkig zijn er zoveel apps waar ik toch ook goede yoga en pilates workouts heb gevonden! Ik moet er nog wel aan wennen, aangezien ik toch altijd gewend ben geweest om meer in beweging te zijn en buiten te sporten!! Maar ondanks dat zijn een aantal workouts toch ook best intensief en mocht ik toch moe zijn of onrustig 
kan ik hiervoor ook een yoga workout of meditatie vinden… en ik moet zeggen dat dit me steeds meer gaat bevallen. En misschien past dit ook iets meer bij mijn leeftijd 🙂 Alhoewel ik me daar ook niet te veel iets van wil aantrekken….want dan ga ik mezelf misschien echt een oud wijf voelen:-)
Dus vond ik dat ik toch weer iets moest gaan doen, waar ik het gevoel heb ook echt in beweging te zijn………Begin vorig jaar stond ik nog elke week op het hockeyveld, maar door de corona zijn er zoveel maatregelen en beperkingen gekomen dat ik niet meer voor mijn gevoel vrij uit kon hockeyen. Ik weet dat ik het ook positief moet bekijken, want vaak ging de hockey training wel door maar deze was nu zo aangepast dat ik op zoveel dingen moest letten dat ik daar meer mee bezig zou zijn dan het hockeyen op zich.
Aangezien ik nog een Vespa scooter in de tuin heb staan, waar ik bijna nooit meer op rijd en mijn puber dochters geen behoefte hebben om daar op te gaan rijden. Heb ik besloten om deze te gaan verkopen….ik heb daardoor nu eindelijk (mijn man heeft er namelijk al 1) een sportieve E-bike gekocht! Jeetje dat klinkt alsof ik echt een oud mens begin te worden, mijn moeder heeft er ook een gehad….Maar gelukkig heb je tegenwoordig ook de sportievere versies…hiermee kan ik ook lekker in de duinen fietsen of eigenlijk scheuren… ik moet eerlijk zeggen dat ik ook een vooroordeel had over een E-bike. Dat je gewoon je motortje aan zet en weinig hoefde te trappen…… maar dat is echt niet zo, ik heb alleen ondersteuning waardoor ik inderdaad minder hard hoeft te trappen maar ik kan toch behoorlijk hard fietsen en het is inderdaad heerlijk dat ik zo een 
berg op ben fiets……maar het gevoel dat ik toch echt wel moet fietsen om vooruit te komen en dan de vaart die ik maak en de wind heerlijk op mijn gezicht voel, geeft me echt een gevoel van vrijheid!! Ik fiets nu meer, langer en ga nu ook fietsen voor de lol, in plaats dat ik ergens naar toe moet!! En ik ben heerlijk buiten!!
Nu lijkt het net door alles wat ik hier boven heb omschreven dat ik het niet altijd zo leuk vind om 50 + te zijn! Dat is niet zo, gelukkig merk ik ook dat er leuke en fijne dingen zijn om ouder te zijn….Ik moet alleen wel eerlijk toegeven dat ik het (tot nu toe) niet echt leuk vind om ouder te worden!!! Ik weet dat ik het gewoon moet accepteren en ik er niet veel aan kan doen, maar helaas heb ik nu eenmaal moeite om sommige dingen te accepteren….. dat heeft bij mij tijd nodig!! Wat ik wel heerlijk vind nu ik ouder ben is dat ik niet alles meer hoef mee te maken, bang ben om dingen te missen! Ik geniet nu ook heerlijk van de stilte in het huis (nu is deze stilte alleen iets moeilijker te vinden aangezien we nu vanwege de 2e lockdown veel meer met z’n 4-tjes thuis zitten). En kan ik ook genieten van de kleine dingen, de rust dat ik niet de hele tijd weg wil gaan, alhoewel dat regelmatig nog wel een strijd is, want ik ben niet graag op mezelf aangewezen…. Maar ik probeer wel vaker de rust op te zoeken! Ik kan ook zo genieten van muziek. Wat is het dan heerlijk om ongegeneerd door de kamer te dansen………mijn dochters zijn er inmiddels al aangewend…. ondanks dat ik volgens mijn meiden al oud bent, voel ik me op zulke momenten heerlijk dat kleine meisje van vroeger die ook zo heerlijk door haar eigen kamer kon dansen……..ik moet er alleen niet bij gaan zingen! Dat wordt in mijn huis ECHT niet gewaardeerd!
Soms is het ook heerlijk om de slappe lach te hebben, iets wat ik misschien te weinig doe nu ik ouder ben… heerlijk zoals je als klein meisje met je vriendinnetje of als puber met je vriendin zo in de slappe lach kon liggen dat je gewoon buikpijn kreeg van het lachen!!! En je hoefde elkaar maar aan te kijken en je moest weer ontzettend lachen.. iedereen om je heen snapte vaak ook gewoon niet waarom wij zo moesten lachen, maar dat maakte het alleen maar nog leuker:-) 
Gelukkig ben ik getrouwd met een man die veel humor heeft, althans dat vind hij zelf, daar moet ik vaak al om lachen en kunnen wij als twee pubers ook enorm de slappe lach hebben!!!! Heerlijk om je dan even weer zo jong te voelen.
Ik ben dan wel over de helft van mijn leven maar ik wil nog zoveel dingen ontdekken, leren, meemaken, doen en nog meer mezelf leren kennen! Dat klinkt misschien een beetje raar als je al in de vijftig bent, maar ik merk dat je in elke fase van je leven weer dingen over jezelf ontdekt ! Ik hoop alleen dat die overgang snel voorbij! Want dit is toch een fase wat ik niet echt leuk vind…..maar wellicht zeg ik zometeen wel daar heb ik ook weer van geleerd:-)
Mocht je je heel anders voelen als 50 plusser of ervaar je het anders, zou ik het leuk vinden om dit van je te weten….
Liefs Elles X
Een jaar met veel veranderingen, wendingen, aanpassingen, onzekerheden, angsten, verliezen, maatregelen………..Het gevoel dat je geen controle meer ergens over hebt. Is gewoon een vervelend gevoel. Natuurlijk weet ik dat je niet overal controle over kunt hebben en soms ook dit moet loslaten… maar dit jaar vond ik dat toch wel erg lastig, waardoor ik helaas ook wel wat angstiger werd! 
Op het moment dat er in maart 2020 gesproken werd over een lockdown, ging ik me realiseren dat dit niet zomaar een virus is! Er waren wel meer virussen in de afgelopen jaren ontstaan in het buitenland, maar die bleven redelijk beperkt hier in Nederland. Zelfs toen de Mexicaanse griep ook behoorlijk aanwezig was in Nederland en mijn jongste dochter heb laten vaccineren. Vooral jonge kinderen waren erg kwetsbaar, heb ik geen angst gehad dat ik ook besmet kon raken met het virus. Waarschijnlijk heeft mijn oudste dochter de Mexicaanse griep gehad, ze was toen zo ziek. Maar zelfs toen het zo dichtbij kwam, heb ik me niet zo’n zorgen gemaakt.
De winkels en de horeca gelegenheden waren ook dicht! Wat overigens te merken was in mijn portemonnee 😄 Maar ook de horeca werd creatief en overal kon je coffee to go of andere dranken en lekkernijen halen… dus werd dit mijn nieuwe uitstapje.. samen met Frank of met een vriendin of de kinderen coffee to go halen en dan heerlijk ergens gaan wandelen…. Op deze manier ontdekte ik ook dat ik niet altijd maar hoef te winkelen, lunchen, koffie te drinken, uit eten te gaan…maar dit ook wel heerlijk relaxt is om erbij te wandelen…Zo kwam ik ook nog op plekken in mijn eigen stad Haarlem waar ik normaal gesproken zomaar langs loop zonder echt te kijken. En sommige straten waren zo verlaten dat ook andere dingen je meer opvielen. 
dat ik hierdoor wel erg met mezelf geconfronteerd werd… ik vaak de deur uit ging om afleiding te zoeken maar ook om maar sociaal bezig te zijn, wat ik natuurlijk ook erg leuk vind….ik vind het alleen niet erg fijn om met mezelf bezig te zijn ik voel me nu eenmaal fijner als ik met anderen bezig ben! Maar dit is wel weer een leerproces voor mij, ik kan van andere mensen of dingen weglopen, maar ik kan niet van mezelf weglopen!!!
Na een aantal weken kon ik langzaam mijn leven een beetje weer oppakken. Ik kon weer gaan werken……Gelukkig waren het aantal besmettingen minder geworden…. Er bleven wel wat maatregelen van kracht, vooral de 1.5 m meter afstand werd iets wat gewoon bij het leven begon te horen… en in de zomermaanden leek het alsof Corona bijna niet bestond! Het gevoel dat je weer meer kon gaan doen en je je vrijheid weer een beetje terug kreeg, zorgde er voor mij ook voor dat ik ook af en toe vergat dat het virus nog steeds aanwezig was en dat je eigenlijk nog steeds voorzichtig moest zijn! En met mij vergaten volgens mij meerdere mensen dat het virus nog steeds aanwezig was!! Maar wat was dat moeilijk! Gelukkig was het zomer en kon ik veel buiten zijn, heerlijk genieten van het zonnetje! 
Zodra de zomervakantie voorbij was en veel mensen weer terug kwamen van hun vakantie en de kinderen weer naar school gingen en de studenten weer gingen studeren en naar hun studenten stad vertrokken, steeg het aantal besmettingen weer… dit zorgde ervoor dat zelfs de klas van mijn dochter in oktober volledig in quarantaine moest voor 10 dagen…de onrust die ik in de zomermaanden kwijt was geraakt, kwam helaas weer terug! Zeker toen de beste vriendin van mijn jongste dochter positief was getest op Corona… Voor de zekerheid heb ik haar toen ook laten testen en gelukkig was ze negatief getest….een paar weken later heb ik haar weer laten testen want het bleef maar rommelen op haar school en in haar klas. Gelukkig was deze uitslag ook weer negatief! Het blijft lastig om in te schatten wanneer het toch verstandig is om je te laten en vooral je kinderen, want mijn ervaring is dat zij in de wintermaanden vaak verkouden zijn… inmiddels heb ik ook mijn oudste dochter twee keer laten testen, maar gelukkig waren de uitslagen bij haar ook negatief!!! Het waren, zoals ik ook verwachtte, de gewone verkoudheden die zo bij de wintermaanden horen!!!! Ook de maatregelen werden weer strenger.. en wat ik een jaar geleden nooit had verwacht, gebeurde toch… we moesten verplicht mondkapjes gaan dragen in binnen ruimtes..
Een nieuw mode item was geboren.. dit werd het nieuwe straatbeeld.. veel modemerken kwamen met hippe, kleurrijke en originele mondkapjes.. maar ook veel mensen werden erg creatief en maakte hun eigen mondkapjes…dit alles is toch leuker en vooral mooier dan de medische mondkapjes! Maar dit nieuwe item verving ook de autospiegel hangers.. in plaats van knuffels, fotootjes, kralen etc… verscheen er de blauwe mondkap als versiering!!!! 
Maar helaas mocht dit alles niet baten en ging heel Nederland half december weer in een lockdown!! Wat was dit een domper!!!! Voor mijn gevoel had ik me toch zo goed als het kon aan alle maatregelen gehouden en toch hielp dit niet…. en weer probeerde ik zo positief mogelijk te blijven en ging weer bedenken wat ik de aankomende 5 weken kon gaan doen. Wandelen, lezen, coffee to go halen, blog schrijven, tekenen, allerlei klusjes waar ik niet aan toe gekomen ben, de hond uitlaten op verschillende plekken, me als vrijwilligster opgeven bij de VoorleesExpress, boek schrijven………Want voor de tweede keer dit jaar ging de kledingwinkel waar ik werk weer hun deur sluiten.. dit keer had ik er toch meer moeite mee dan bij de 1e lockdown… misschien komt het ook door de periode van het jaar! De maand december kan dit jaar helaas niet zo gevierd worden dan andere jaren en het gevoel dat je nergens naar toe kan, helpt daar natuurlijk ook niet bij… Maar ook nu moeten we het er maar mee doen! 
En ondanks alles ben ik vooral trots op mijn eigen dochters en kijk ik soms met verbazing en verwondering hoe zij zich elke keer weer aanpassen aan elke maatregelen die van ze verwacht wordt en hoe ze weer creatief door elke lockdown heen komen….. ze denken meer in oplossingen dan problemen!!! 
Daar kan ik zeker nog iets van leren….. Dus ga ik ook nu meer in oplossingen denken dan problemen!! Want zodra men hoorde dat op 14 december de winkels vanaf middernacht dicht zouden gaan. Leek er wel een soort paniek uit te breken… ik was die middag nog even in de stad, maar wat hing er een ontzettende vervelende gespannen en gestresste sfeer in de stad.. allemaal mensen die nog snel kerstinkopen wilden gaan doen.. wat normaal altijd heel gezellig is en er een feestelijke sfeer in de stad 
hangt. Was veranderd in een gespannen lichtelijke paniekerige sfeer. Dus ben ik snel naar huis gegaan, kreeg er gewoon hoofdpijn van! Ik heb me niet gek laten maken en heb ik al mijn kerstinkopen relaxt online gedaan met een lekker muziekje op de achtergrond en een kopje koffie.. 
Ik probeer me niet zo mee te laten slepen door mijn eigen angsten, want ook hiervan leer ik veel over mezelf… mijn gevoelens en angsten mogen er zijn, maar ik moet hier niet te veel over nadenken, soms weet je gewoon niet waar deze gevoelens en angsten vandaan komen! 
Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en lijkt het erop dat we, maar vooral mijn jongste dochter de ziekte heeft overwonnen. We zeggen eigenlijk nooit dat ze echt beter is.. je weet het gewoon niet, ergens zal ze altijd een soort van controle willen houden. Iets wat veel mensen hebben. Alleen bij haar blijft altijd de angst als er iets heftigst, veel op haar afkomt of veel gebeurtenissen in haar leven zich afspelen, ze de controle verliest en dan als enige uitweg “‘eten’’ ziet, iets waar ze wel controle over zal hebben. Dit kan weer een vorm van anorexia zijn maar ook boulimia of welke eetstoornis dan ook!
Je zult begrijpen dat we toch op haar blijven letten en soms ook wel zorgen maken..maar o wat is het een verschil met toen we net ontdekte dat ze ziek was. We zien weer een gezonde puber door het huis lopen met haar puber gedrag, maar ook iemand die weer zin in het leven heeft en met veel liefde en plezier haar grootste passie dansen uitoefent! Dit jaar doet ze zelf mee aan danswedstrijden. Iets waar we natuurlijk ook even over nagedacht hebben of het verstandig is om haar dit te laten doen. Het kan haar weer meer druk geven, want ze is nu eenmaal een perfectionist! Maar we wilden haar ook niet de dingen ontnemen waar ze juist zoveel plezier aan beleeft… en gelukkig doet dit haar juist heel goed. Ze zegt ook dat ze dit haar uitlaatklep is en dat haar juist energie geeft.
En wat is geweldig om je eigen dochter zo te zien stralen op dat podium!! Dit jaar is ze ook weer begonnen met balletles en mag ze voor het eerst op spitzen staan… Dit doet ze ook met veel passie en plezier! Regelmatig hoor ik dat ze boven aan het oefenen is op haar spitzen en af en toe doet ze een aantal oefeningen in de woonkamer. Zo mooi en sierlijk maakt ze dan haar bewegingen en wat is dit goed voor haar houding. Ik leer hier ook elke keer weer van, ze geeft me dan ook wat aanwijzingen want mijn houding mag ook hier en daar verbeterd worden:-) 
Ondanks dat ze in het eerste jaar van haar middelbare school veel gemist heeft, doet ze het erg goed op school. Ze is erg leergierig en ook hier wil ze erg goed haar best doen, hierdoor haalt ze ook goede cijfers en wil eigenlijk altijd beter. Ook hier speelt haar perfectionisme uiteraard een grote rol! Wij zeggen geregeld dat ze echt ook wat minder hard haar best mag doen, maar ja het is ook wel een beetje het aard van het beestje! Aan de ene kant zijn we ook blij dat ze eigenlijk niet zegt: ok dan ga ik minder mijn best doen!! Met het gevolg dat ze (bijna) niks gaat doen.. Zo’n ijverige dochter is dan eigenlijk ook niet verkeerd!
Alleen kan een verbouwing ook behoorlijk veel stress opleveren, zeker als er allerlei dingen verkeerd gaan. Maar de gedachten dat als alles af is ons huis zo is geworden zoals we dat graag wilden!
Maar ja zoals het nu eenmaal gaat in het leven, werd onze jongste dochter ernstig ziek. Tot op dat moment vond ik het niet zo heel erg om de hele dag werklui over de vloer te hebben. Met regelmatig bood ik hen ook koffie of fris aan. Maar nu kon ik al die mannen er niet meer bij hebben. Op een gegeven moment lag ons huis totaal overhoop… al ons sanitair werd vernieuwd en de meiden kregen een eigen badkamer boven op zolder! Toen hebben we de beslissing gemaakt om tijdelijk ergens anders te gaan wonen. 
In de tussentijd ging onze verbouwing gewoon door! Maar het was zo heerlijk om niet meer in al die stof en lawaai te zitten en nu konden een aantal projecten tegelijk afgemaakt worden…. helaas gingen er toch een aantal dingen niet goed en was niet alles op tijd klaar. Maar is voor iedereen die een verbouwing heeft meegemaakt heel herkenbaar. 
De kleur terracotta vind ik een hele mooie warme kleur en doet me vooral denken aan Italië. Waar je ook van die mooie dorpen hebt waar alle huizen ook zo’n mooie warme terracotta kleur hebben. Italië is een land waar ik graag op vakantie naar toe ga! (Alhoewel nu met het Corona virus ga ik er nu liever niet heen) Maar heb er allemaal hele fijne herinneringen aan, hopelijk kunnen we daar volgend jaar wel weer op vakantie naar toe gaan… 
Ook ik laat me leiden door allerlei dingen die zorgen voor een soort van balans in mijn leven en die bij mijn levensstijl passen. Maar terwijl ik dit allemaal opschrijf, krijg ik er bijna stress van:-) Want het zijn nogal wat dingen die ik mezelf bewust en onbewust ook opleg en wil doen. En vaak in mijn leven past het ook bij mijn lifestyle want ook ik probeer inspanning en ontspanning zoveel mogelijk af te wisselen.. Maar hoe komt het dan toch dat mijn agenda soms toch zo vol zit met “leuke dingen” dat het niet altijd voor ontspanning zorgt! Terwijl dit het wel zou moeten zijn. En hoe vind ik dan toch de balans weer in mijn leven of levensstijl dat mijn agenda niet zo vol is en daardoor ook niet mijn hoofd. Want ik kan nogal snel overprikkeld raken. 
Waarom overkomt het mij geregeld dat als ik me goed voel en lekker in mijn vel zit, ik ook zoveel mogelijk dingen wil gaan doen. En denk dat ik ook alles aan kan! Maar helaas lijk ik dan te vergeten dat er ook nog altijd gebeurtenissen in mijn leven zijn die mij overkomen. Waar ik zelf vaak geen controle over heb. Denk aan bijvoorbeeld de periode dat mijn dochter ziek werd. En dan verdwijnt langzaam de vele energie die ik leek te hebben zonder dat ik het in de gaten heb. Mijn gedachten gaan alle kanten op, soms lijkt het zelfs dat ik in mijn slaap nog “aan” sta. Het is niet altijd dat ik me op die momenten veel zorgen maak, stress heb of veel pieker… maar allerlei gedachten houden me blijkbaar bezig in mijn slaap, net alsof ik alles aan het verwerken ben in mijn slaap…. 
Ik vind het gewoon soms lastig om een balans in mijn energielevel te vinden en ga ik er vaak volledig voor, ik ben gewoon snel enthousiast en vind veel dingen ook leuk om te doen…. of er gebeuren dingen in mijn leven die me achteraf vaak meer doen dan ik me op dat moment besef. Ik heb net als veel kinderen gewoon “”Rust, Ruimte en Regelmatig” nodig, maar wat vind ik dit vaak lastig om dit in mijn leven toe te passen! En waarom ga ik juist vaker hardlopen, mediteren en aan yoga doen als ik juist lekker in mijn vel zit en energie genoeg heb. Terwijl ik dit ook moet toepassen als ik juist moe ben of een vol hoofd heb…. Misschien komt dat omdat ik dan vaak het idee heb dat het niet meteen helpt.. Ach soms kan ik ook erg ongeduldig zijn.
Op dit moment staat de wereld op zijn kop vanwege het Corona virus…ook ik zit nu thuis, omdat de winkel waar ik werk sinds gisteren op eigen initiatief heeft besloten om zijn deuren te sluiten. Iets waar ik natuurlijk helemaal achter sta… Maar mis het nu al!
Wat ik nu wel merk en erg belangrijk is voor mij om structuur in mijn dag te houden, dus ik sta niet te laat op en begin elke dag na mijn ontbijt met sporten. Dit kan variëren van hardlopen tot yoga. Maar ook lichte work outs tot touwtje springen in de achtertuin. Iets waar ik nu elke ochtend tijd voor heb 🙂 Laat ik het ook een beetje van de positieve kant bekijken. Misschien ontdek ik wel een nieuwe hobby of pak ik mijn studie weer op, weer fotograferen, ga ik nog meer verhalen schrijven op mijn web blog of misschien wel een boek (misschien wel heel ambitieus) 🙂 
Ben ik zo trots op haar, hoe ze is geworden, hoe ze naar de wereld kijkt, hoe nieuwsgierig ze nog steeds is, hoe leergierig ze is, hoe ze kijkt naar mensen, hoe ze geen vooroordeel heeft, hoe ze nog zo veel plannen maakt, hoe ruimdenkend ze is, hoe ze nog zo veel wilt ontdekken en doen, hoe ambitieus ze is…… ik ben erg blij dat ik haar moeder mag zijn!
Maar ook zij is een puber met haar puber dingen. Maar de puberteit is ook een grote ontdekkingsreis en soms zelfs overleven. Er is soms orde in haar hoofd en soms ontzettende chaos. Maar ik merk ook dat ik steeds meer vertrouwen in haar krijg, want als moeder moet je ook leren loslaten want ik heb ook ontdekt dat ze meer aankan dan ik in eerste instantie gedacht heb… en merk ook dat ze steeds meer vertrouwen in haar zelf krijgt. Ze krijgt steeds meer een eigen mening die ik ook steeds meer moet gaan respecteren, ze wordt nu groot genoeg om eigen keuzes te maken. Het enige wat ik nu nog kan doen is slechts bijsturen…..
Gelukkig merk ik ook wel dat ze meer verantwoordelijkheidsgevoel krijgt. Zij ruimt al een tijdje haar eigen kamer op, verschoont haar bed regelmatig en pakt elke week de stofzuiger om haar eigen kamer schoon te maken. Terwijl de kamer van haar zusje een grote puinhoop is en ik vaak haar slaapkamerdeur weer dicht gooi als ik er langs loop.. zij is net 15 geworden en ik hoop dat als ze richting de 18 gaat ook wat meer uit zich zelf gaat opruimen. (Ik vrees alleen het ergste).
Aan de ene kant vind ik het ontzettend leuk dat ik zometeen een volwassen dochter in huis heb, aan de andere kant besef ik ook dat zij aan het begin van haar leven staat en ik toch wel heel rap oud aan het worden ben 🙂 de dingen waar zij nu mee dealt, deal ik ook wel een beetje mee…. wat wil ik nu nog gaan doen of wat voor werk wil ik hebben, hoeveel dagen wil ik gaan werken, wil ik nog een studie of cursus gaan volgen, puur uit interesse of werk gerelateerd? Allemaal dingen waar ik het gevoel bij heb dat ik het nu nog kan gaan doen of ondernemen! Voordat ik misschien echt te oud word?
Is het omdat je op vakantie meer vrijheid hebt en minder verplichtingen dan in het dagelijkse leven? Niet naar je werk hoeft? Helemaal je werk loslaten is tegenwoordig wat lastiger omdat je toch door je mobiele telefoon bereikbaar blijft, maar je hoeft niet meteen te reageren of actie te ondernemen. Op vakantie heb ik ook meer van “Go with the flow”! Maar is dit niet iets wat ik eigenlijk ook in mijn dagelijkse leven wat meer zou kunnen doen en willen. Dat losser in je leven willen zijn zit eigenlijk ook vooral in mezelf. Ik kan misschien meer ontspannen leren omgaan met alles wat ik besluit te doen. Maar ja dit soort dingen zijn altijd makkelijker gezegd dan gedaan, want ik laat me vaak ook leiden door mijn omgeving en door allerlei dingen die gedaan moeten worden en MOETEN deze dingen ook echt gedaan worden? ….en o ja na mijn vakantie wil ik ook graag mijn sociale leven weer oppakken.
Dit jaar ben ik met mijn gezin naar Zuid-Frankrijk geweest. Vlakbij Saint-Tropez hadden we een prachtig huisje gehuurd. En wat is het toch heerlijk en o zo bepalend als je accommodatie goed is. Ik kon vooral geen genoeg krijgen van het prachtige uitzicht over de Middelandse Zee. Ondanks dat we ons bevonden in het ontzettende toeristische gedeelte van Frankrijk lag ons huisje heerlijk rustig. Elke ochtend genoot ik van de stilte nog om me heen en het prachtige uitzicht. Dit vind ik het heerlijkste moment van de dag alles en iedereen wordt wakker, de dag ontwaakt de zon komt op, de zee is nog rustig en het is nog niet zo warm! 
We hebben verschillende badplaatsen bezocht, Antibes, Juan-les-Pins, Saint-Raphaël, Cannes en natuurlijk Saint-Tropez, heerlijk gegeten bij leuke strandtenten, een middag een boot gehuurd, gezwommen en ‘s avonds heerlijk op het strand gelegen kijkend naar de zonsondergang en natuurlijk heerlijk genoten van het mooie weer en de Côte d,Azur, al bij al was dit een heerlijke vakantie waar ik nog met veel plezier aan terug denk. 
Helaas bergrijp ik dit ook wel een beetje want de collecties in veel winkels veranderen ook continu. Dit kan zelfs dagelijks, wekelijks of maandelijks zijn dat er weer nieuwe items in bepaalde winkels hangen. Maar dat betekent dat er op korte termijn ontzettend veel nieuwe kledingstukken geproduceerd moeten worden om deze winkels weer aan nieuwe items te voorzien. Ook wel ‘fast fashion’ (snelle mode) genoemd.
Maar wat gebeurd er met alle kleding die in de winkels niet meer verkocht is? Sommige items bewaren ze en hangen deze weer later terug in de winkel of gooien het in de sale. Maar helaas wordt hiervan ook veel weggegooid of vernietigd. Je zult misschien denken dat men deze kleding ook recycled, maar het schijnt vaak goedkoper te zijn om iets nieuws te produceren dan te recyclen. 
Ondanks dat ik het heel erg leuk vind om me met mode bezig te houden en in een kledingzaak werk, ben ik me er steeds meer bewuster van dat de textiel industrie wel één van de meest vervuilende industrie is. 
Ik had al van een vriendin gehoord dat het erg belangrijk was om kleding mee te nemen die je over elkaar aan kan doen. Want de temperatuur kon in die periode wel – 25 graden zijn……Dus ik had voor de hele familie goede termo ondergoed, ski pully’s, fleece truien, goede ski jacks, broeken en sweaters gekocht. Lagen, lagen, lagen dat zou de kleding outfit voor deze vakantie worden.
Ik was zo trots op onze dochters! De tweede dag gingen ze gewoon mee met mijn man en mij naar boven en skiede ze gewoon met ons mee. Ze namen ook alle sleepliften (want die zijn er wel veel in Levi) alsof ze dit al eerder hadden gedaan..
Na dit geweldige avontuur stond alweer het volgende avontuur op ons te wachten. De snowmobile safari… Gelukkig was het deze dag minder koud en scheen de zon. Ook hier kregen we een uitgebreide uitleg over hoe je zo’n snowmobile moest besturen. We kregen ook extra warme ski overals, schoenen en handschoenen aangeboden. We mochten ook onze eigen kleding aanhouden, omdat het die dag niet zo koud was. Maar we vonden het wel wat hebben om de overals aan te doen van de safari organisatie. Zo waren we ook goed te herkennen. 
Nadat we allemaal in een pak waren gehezen en een helm op hadden gedaan, was het tijd om door de sneeuw te gaan crossen! In het begin was ik, maar ik merkte ook de rest van de groep, nog wel wat voorzichtig! Maar toen we eenmaal de smaak te pakken hadden, gingen we steeds meer vaart maken.. Wat was het heerlijk om zo door de natuur van Finland te rijden. We reden over een bevroren meer en reden door de bossen. Uiteraard maakten we halverwege een stop om weer de befaamde warme bessensap te drinken en waren we ook in de gelegenheid om foto’s te maken. 
Mijn man is een ochtend extra vroeg opgestaan om samen met mijn dochters de zonsopgang te zien. Ze hebben bijna 2 uur lang de berg opgelopen in – 20 graden om aan de andere kant van de berg de zon zien opkomen. Het was een pittige wandeling. Maar het was het waard! Wat een geweldige foto’s heeft mijn man toen kunnen maken. 
In de buurt van Levi bevindt zich ook een Ice hotel met een ice restaurant. Snow Village genaamd. Elk jaar wordt dit opnieuw opgebouwd. Er zijn wel 1000 vrachtwagens nodig om het ijs aan te leveren voor de bouw van Snow Village. We waren wel benieuwd naar dit hotel en hebben we ter plekke een excursie geboekt naar Snow Village. We lazen dat een verblijf in Snow Village een onvergetelijke belevenis is. Maar dit is toch niet zo voor mij weggelegd. Lijkt mij veel te koud! Na ongeveer 40 minuten rijden, kwamen we aan bij Snow Village. We kregen een korte rondleiding door Snow Village waarna wij op eigen gelegenheid door het ice hotel konden lopen! 
