Wat betekent dat voor mij ?
Tegenwoordig houden mensen zich steeds meer bezig met hun manier van leven.. iedereen wil zo min mogelijk stress hebben, zich zoveel mogelijk ontspannen, maar daarnaast toch ook een druk, leuk sociaal leven hebben, werken, zoveel mogelijk ervaringen opdoen met vrienden, gezin of misschien ook wel alleen, reizen, sporten (want wij willen er toch zolang mogelijk jong uit blijven zien ook qua figuur) en om je tijdens je drukken leven nog een beetje te ontspannen ga je misschien op yoga of probeer je zoveel mogelijk te mediteren.
Ook ik laat me leiden door allerlei dingen die zorgen voor een soort van balans in mijn leven en die bij mijn levensstijl passen. Maar terwijl ik dit allemaal opschrijf, krijg ik er bijna stress van:-) Want het zijn nogal wat dingen die ik mezelf bewust en onbewust ook opleg en wil doen. En vaak in mijn leven past het ook bij mijn lifestyle want ook ik probeer inspanning en ontspanning zoveel mogelijk af te wisselen.. Maar hoe komt het dan toch dat mijn agenda soms toch zo vol zit met “leuke dingen” dat het niet altijd voor ontspanning zorgt! Terwijl dit het wel zou moeten zijn. En hoe vind ik dan toch de balans weer in mijn leven of levensstijl dat mijn agenda niet zo vol is en daardoor ook niet mijn hoofd. Want ik kan nogal snel overprikkeld raken.
Waarom overkomt het mij geregeld dat als ik me goed voel en lekker in mijn vel zit, ik ook zoveel mogelijk dingen wil gaan doen. En denk dat ik ook alles aan kan! Maar helaas lijk ik dan te vergeten dat er ook nog altijd gebeurtenissen in mijn leven zijn die mij overkomen. Waar ik zelf vaak geen controle over heb. Denk aan bijvoorbeeld de periode dat mijn dochter ziek werd. En dan verdwijnt langzaam de vele energie die ik leek te hebben zonder dat ik het in de gaten heb. Mijn gedachten gaan alle kanten op, soms lijkt het zelfs dat ik in mijn slaap nog “aan” sta. Het is niet altijd dat ik me op die momenten veel zorgen maak, stress heb of veel pieker… maar allerlei gedachten houden me blijkbaar bezig in mijn slaap, net alsof ik alles aan het verwerken ben in mijn slaap….
Ik vind het gewoon soms lastig om een balans in mijn energielevel te vinden en ga ik er vaak volledig voor, ik ben gewoon snel enthousiast en vind veel dingen ook leuk om te doen…. of er gebeuren dingen in mijn leven die me achteraf vaak meer doen dan ik me op dat moment besef. Ik heb net als veel kinderen gewoon “”Rust, Ruimte en Regelmatig” nodig, maar wat vind ik dit vaak lastig om dit in mijn leven toe te passen! En waarom ga ik juist vaker hardlopen, mediteren en aan yoga doen als ik juist lekker in mijn vel zit en energie genoeg heb. Terwijl ik dit ook moet toepassen als ik juist moe ben of een vol hoofd heb…. Misschien komt dat omdat ik dan vaak het idee heb dat het niet meteen helpt.. Ach soms kan ik ook erg ongeduldig zijn.
Op dit moment staat de wereld op zijn kop vanwege het Corona virus…ook ik zit nu thuis, omdat de winkel waar ik werk sinds gisteren op eigen initiatief heeft besloten om zijn deuren te sluiten. Iets waar ik natuurlijk helemaal achter sta… Maar mis het nu al!
Ik word nu ook gedwongen om het wat rustiger aan te doen. Wat ik best lastig vind, vooral omdat je hele sociale leven ook stil ligt. Ik ben nu wel blij met social media, zo houd je in ieder geval nog contact met vrienden, vriendinnen, familie leden en collega’s. Toch fijn om dan te horen dat het met hen allemaal goed gaat en de meeste van hen nog gezond zijn. Maar moet wel weer wat andere bezigheden gaan zoeken. Wat eigenlijk best lastig is omdat ik het nu heel erg naar mijn zin heb op mijn werk en er altijd met veel plezier naar toe ga, maar ook omdat het nu beter is om zoveel mogelijk sociale contacten te vermijden, dus ben je echt overgeleverd aan dingen die je binnen of in je tuin kan gaan doen…. Daar moet ik toch ook even aan wennen.
Wat ik nu wel merk en erg belangrijk is voor mij om structuur in mijn dag te houden, dus ik sta niet te laat op en begin elke dag na mijn ontbijt met sporten. Dit kan variëren van hardlopen tot yoga. Maar ook lichte work outs tot touwtje springen in de achtertuin. Iets waar ik nu elke ochtend tijd voor heb 🙂 Laat ik het ook een beetje van de positieve kant bekijken. Misschien ontdek ik wel een nieuwe hobby of pak ik mijn studie weer op, weer fotograferen, ga ik nog meer verhalen schrijven op mijn web blog of misschien wel een boek (misschien wel heel ambitieus) 🙂
Nieuwe tijden, nieuwe kansen, nieuwe ervaringen, nieuwe verhalen, nieuwe hobby’s, nieuwe uitdagingen……
Dus misschien wil het Corona virus mij ook wel iets zeggen, dat ik af en toe best wel even naar mijn leven mag kijken of ik nog steeds in balans ben met alles waar ik op dat moment mee bezig ben en aan het doen ben. En als dat niet het geval is moet ik weer even kijken wat ik op dat moment in mijn leven nodig heb om weer iets meer in balans te komen en op dat moment bij mijn levensstijl past…….
Lieve lezers, pas goed op jezelf en op elkaar in deze bizarre en best wel onwerkelijke tijd!
Liefs, Elles X
Is het omdat je op vakantie meer vrijheid hebt en minder verplichtingen dan in het dagelijkse leven? Niet naar je werk hoeft? Helemaal je werk loslaten is tegenwoordig wat lastiger omdat je toch door je mobiele telefoon bereikbaar blijft, maar je hoeft niet meteen te reageren of actie te ondernemen. Op vakantie heb ik ook meer van “Go with the flow”! Maar is dit niet iets wat ik eigenlijk ook in mijn dagelijkse leven wat meer zou kunnen doen en willen. Dat losser in je leven willen zijn zit eigenlijk ook vooral in mezelf. Ik kan misschien meer ontspannen leren omgaan met alles wat ik besluit te doen. Maar ja dit soort dingen zijn altijd makkelijker gezegd dan gedaan, want ik laat me vaak ook leiden door mijn omgeving en door allerlei dingen die gedaan moeten worden en MOETEN deze dingen ook echt gedaan worden? ….en o ja na mijn vakantie wil ik ook graag mijn sociale leven weer oppakken.
Dit jaar ben ik met mijn gezin naar Zuid-Frankrijk geweest. Vlakbij Saint-Tropez hadden we een prachtig huisje gehuurd. En wat is het toch heerlijk en o zo bepalend als je accommodatie goed is. Ik kon vooral geen genoeg krijgen van het prachtige uitzicht over de Middelandse Zee. Ondanks dat we ons bevonden in het ontzettende toeristische gedeelte van Frankrijk lag ons huisje heerlijk rustig. Elke ochtend genoot ik van de stilte nog om me heen en het prachtige uitzicht. Dit vind ik het heerlijkste moment van de dag alles en iedereen wordt wakker, de dag ontwaakt de zon komt op, de zee is nog rustig en het is nog niet zo warm! 
We hebben verschillende badplaatsen bezocht, Antibes, Juan-les-Pins, Saint-Raphaël, Cannes en natuurlijk Saint-Tropez, heerlijk gegeten bij leuke strandtenten, een middag een boot gehuurd, gezwommen en ‘s avonds heerlijk op het strand gelegen kijkend naar de zonsondergang en natuurlijk heerlijk genoten van het mooie weer en de Côte d,Azur, al bij al was dit een heerlijke vakantie waar ik nog met veel plezier aan terug denk. 
Ik had al van een vriendin gehoord dat het erg belangrijk was om kleding mee te nemen die je over elkaar aan kan doen. Want de temperatuur kon in die periode wel – 25 graden zijn……Dus ik had voor de hele familie goede termo ondergoed, ski pully’s, fleece truien, goede ski jacks, broeken en sweaters gekocht. Lagen, lagen, lagen dat zou de kleding outfit voor deze vakantie worden.
Ik was zo trots op onze dochters! De tweede dag gingen ze gewoon mee met mijn man en mij naar boven en skiede ze gewoon met ons mee. Ze namen ook alle sleepliften (want die zijn er wel veel in Levi) alsof ze dit al eerder hadden gedaan..
Na dit geweldige avontuur stond alweer het volgende avontuur op ons te wachten. De snowmobile safari… Gelukkig was het deze dag minder koud en scheen de zon. Ook hier kregen we een uitgebreide uitleg over hoe je zo’n snowmobile moest besturen. We kregen ook extra warme ski overals, schoenen en handschoenen aangeboden. We mochten ook onze eigen kleding aanhouden, omdat het die dag niet zo koud was. Maar we vonden het wel wat hebben om de overals aan te doen van de safari organisatie. Zo waren we ook goed te herkennen. 
Nadat we allemaal in een pak waren gehezen en een helm op hadden gedaan, was het tijd om door de sneeuw te gaan crossen! In het begin was ik, maar ik merkte ook de rest van de groep, nog wel wat voorzichtig! Maar toen we eenmaal de smaak te pakken hadden, gingen we steeds meer vaart maken.. Wat was het heerlijk om zo door de natuur van Finland te rijden. We reden over een bevroren meer en reden door de bossen. Uiteraard maakten we halverwege een stop om weer de befaamde warme bessensap te drinken en waren we ook in de gelegenheid om foto’s te maken. 
Mijn man is een ochtend extra vroeg opgestaan om samen met mijn dochters de zonsopgang te zien. Ze hebben bijna 2 uur lang de berg opgelopen in – 20 graden om aan de andere kant van de berg de zon zien opkomen. Het was een pittige wandeling. Maar het was het waard! Wat een geweldige foto’s heeft mijn man toen kunnen maken. 
In de buurt van Levi bevindt zich ook een Ice hotel met een ice restaurant. Snow Village genaamd. Elk jaar wordt dit opnieuw opgebouwd. Er zijn wel 1000 vrachtwagens nodig om het ijs aan te leveren voor de bouw van Snow Village. We waren wel benieuwd naar dit hotel en hebben we ter plekke een excursie geboekt naar Snow Village. We lazen dat een verblijf in Snow Village een onvergetelijke belevenis is. Maar dit is toch niet zo voor mij weggelegd. Lijkt mij veel te koud! Na ongeveer 40 minuten rijden, kwamen we aan bij Snow Village. We kregen een korte rondleiding door Snow Village waarna wij op eigen gelegenheid door het ice hotel konden lopen! 
Vaak in het weekend vind ik het te druk en dan ga ik het liefst ’s ochtends vroeg of ’s avonds naar het strand. Maar ik houd wel heel erg van het strand en de zee. De geur van de zee, het geluid van de wind en de zee en het weidse uitzicht.. Kijken naar het oneindige. Iets wat me ook wel rust lijkt te geven. En ik word altijd vrolijk als ik op het strand ben, het geeft je een vakantie gevoel. Hoef even nergens aan te denken en kan al mijn zorgen, eventuele problemen en gedachten achter me laten…
Daarom heb ik deze week ook besloten om echt eens “me time” te nemen. Want hoe vaak zeg ik tegen mezelf dat ik tijd voor mezelf nodig heb? Maar het lijkt me gewoon niet echt te lukken om die tijd ook te nemen. Dus heb ik bewust mijn agenda leeg gemaakt. En wat bof ik ook met het weer, de hele week zijn de weersvoorspellingen fantastisch en neem ik me voor om bijna elke ochtend voor twee uurtjes naar het strand te gaan. Het is dan nog niet te warm, te druk, de standtenten ontwaken, je hoort alleen het geruis van de zee en de wind, zonder dat dit geluid overheerst wordt door de muziek die galmen uit de boxen van de strandtenten… Het lijkt ook alsof je heel even het strand voor je alleen hebt.. En wat een rust…… 
Dat “beach life” bevalt me op deze manier wel heel erg goed! En ik merk dat dit op dit moment ook heel erg goed bij mij past.. dat herinnert mij weer waarom ik ben begonnen met mijn web blog.. door verhalen te schrijven over mijn leven, kom ik er ook achter welk leven nu bij mij past. 
Helaas ben ik er nog niet zo heel handig in om zelf te bedenken welk lettertype, krulletjes en/of welke banner ik ga gebruiken voor een bepaalde tekst of quote. Maar gelukkig kun je al veel ideeën vinden op 
schrijven, valt het me op dat ik altijd een tekst uit kies waar ik vrolijk van word, die me opbeurt of waar ik kracht uit haal. Want op dit moment kan ik deze quotes erg goed gebruiken omdat ik het idee heb dat het leven me wel erg aan het uitdagen is op dit moment… Door het vele oefenen van het schrijven van sierletters, lees ik ook meerdere keren dezelfde tekst(en) en vaak helpt het om je dan ook zo te voelen of datgene te doen wat omschreven staat. En werkt het bij mij bijna als een soort “mantra”!
Ik houd zelf veel van autobiografische verhalen of verhalen die over relaties gaan of dit nu met een partner, vriend(in) of een kind is dat maakt me niet zoveel uit. Maar het moet wel een beetje spannend zijn of een beetje complex. Maar vind het soms ook heerlijk om een heel romantisch verhaal te lezen. Vroeger was ik samen met een vriendin verslaafd aan de bouquet reeks! Wie kent ze niet… Maar ook boeken die gaan over adoptie of weeskinderen en vooral dan hoe ze zich ontwikkelen en hoe ze daar als volwassen mens mee omgaan. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ik zelf ben opgevoed door pleegouders, alhoewel ik ze gewoon altijd mijn ouders heb genoemd. (Helaas zijn ze inmiddels allebei overleden). Want wat heb ik veel aan hun te danken en had mijn leven er heel anders uitgezien als ik was opgegroeid bij mijn biologische moeder om onder andere die reden heb ik ook geen behoefte om contact met mijn biologische moeder op te nemen. Mijn biologische vader was al uit beeld toen mijn biologische moeder zwanger van mij was, inmiddels is hij ook al overleden. 
Op dit moment ben ik een boek aan het lezen dat zo bij mijn leven die ik nu leef past. Dit realiseerde ik me eigenlijk pas toen ik het aan het lezen was en voor mij een bevestiging dat ik de juiste beslissing gemaakt heb om een web blog te beginnen. Het boek heet “Big Magic” (de kunst van creatief leven) en is geschreven door een van mijn favoriete auteurs, Elizabeth Gilbert. Misschien kennen jullie haar wel van de bestseller “Eten, bidden, beminnen”. Wat ik overigens ook een geweldig boek vind. Het boek “Big Magic” gaat vooral over het ontdekken van onze verborgen talenten. Opkomen voor je creativiteit. Wees creatief met de dingen die jij leuk vindt om te doen, zonder dat je er heel goed of origineel in bent. Doe het voor jezelf en niet voor anderen!!
Gek eigenlijk dat ik juist dit soort dingen mis nu ik volwassen ben. Want wat zou ik er een paar maanden geleden veel voor over hebben gehad om een heerlijke wandeling te maken in de frisse lucht! Want met alle hectiek om me heen, neem ik hier geen tijd voor. Er zijn zoveel andere dingen die ook op mijn “to do list” staan….
Vier jaar geleden is Aiko in ons leven gekomen een mooie Shiba inu! Als ik er nu op terug kijk was dit ook zo’n moment dat hij precies op het goede tijdstip in ons leven kwam. Ik had toen tijd om hem uit te laten en het zou mij en mijn gezin goed doen.. 
Vroeger kon ik uren lang kleuren. Ik had allerlei verschillende kleurboeken. En als alle kleurplaten ingekleurd waren, tekende ik mijn eigen kleurplaat. Het werkte heel ontspannend. Alhoewel ik me er toen niet zo bewust van was dat het me ontspande, ik vond het gewoon leuk om te doen. Ik probeerde ook alle kleuren die ik van de stiften, potloden of krijtjes had te gebruiken. Je kunt wel zeggen dat ik creatief was met kleur. Raar eigenlijk dat ik hiermee gestopt ben zodra ik volwassen werd. 
Wat was ik blij toen mijn kinderen kleuren ook erg leuk vonden. Vooral als je naar een pannenkoek restaurant ging waar de kleurplaten en potloden of stiften al op de tafel klaar stonden. Met veel enthousiasme hielp ik ze mee met kleuren. Maar ja kleine meisjes worden ook groot en op een gegeven moment wilden ze niet meer dat ik ze mee hielp met kleuren. Tja en als moeder ga je natuurlijk niet om een eigen kleurplaat vragen. 
