En dan word je dochter alweer 18 jaar!

Volwassen dochter

Wat gaat de tijd toch ontzettend snel voorbij! 18 jaar geleden werd mijn oudste dochter veel te vroeg geboren. Waarschijnlijk was ze zo nieuwsgierig naar de wereld dat ze het wel genoeg vond om in mijn buik te blijven zitten. Maar wat was ze klein en zo kwetsbaar met 31 weken… het was nog best spannend of ze het zou overleven of dat er geen complicaties zouden ontstaan. Maar ze is een doorzetter en was zo heerlijk rustig en deed het zo goed! Dat we haar buiten verwachting na 5 weken dat ze in het ziekenhuis had gelegen al naar huis mee mochten nemen.

En als ik nu naar haar kijk……..

Ben ik zo trots op haar, hoe ze is geworden, hoe ze naar de wereld kijkt, hoe nieuwsgierig ze nog steeds is, hoe leergierig ze is, hoe ze kijkt naar mensen, hoe ze geen vooroordeel heeft, hoe ze nog zo veel plannen maakt, hoe ruimdenkend ze is, hoe ze nog zo veel wilt ontdekken en doen, hoe ambitieus ze is…… ik ben erg blij dat ik haar moeder mag zijn!

Maar ook zij is een puber met haar puber dingen. Maar de puberteit is ook een grote ontdekkingsreis en soms zelfs overleven. Er is soms orde in haar hoofd en soms ontzettende chaos. Maar ik merk ook dat ik steeds meer vertrouwen in haar krijg, want als moeder moet je ook leren loslaten want ik heb ook ontdekt dat ze meer aankan dan ik in eerste instantie gedacht heb… en merk ook dat ze steeds meer vertrouwen in haar zelf krijgt. Ze krijgt steeds meer een eigen mening die ik ook steeds meer moet gaan respecteren, ze wordt nu groot genoeg om eigen keuzes te maken. Het enige wat ik nu nog kan doen is slechts bijsturen…..

Want ook zij zal interesse krijgen of heeft eigenlijk al interesse in drank, sex en wellicht drugs. Alleen haar hersenen zijn op haar huidige leeftijd nog niet af. Hersenen zijn pas af op haar 23ste leeftijd….. ze zal nog niet altijd de consequenties van haar gedrag kunnen overzien. Een puber gaat vaak voor de kicks en durft alles. Het enige wat ik nu als ouder kan doen is op een afstand meekijken en bijsturen waar nodig. En als het lukt met ze over dit soort dingen te praten.. Haar gevoelsleven is ook nog een rollercoaster. Toch merk ik nu ze al richting de volwassen leeftijd gaat dat ze nu veel meer nadenkt over haar keuzes. Ze krijgt ook veel meer een verantwoordelijkheidsgevoel!

Gelukkig merk ik ook wel dat ze meer verantwoordelijkheidsgevoel krijgt. Zij ruimt al een tijdje haar eigen kamer op, verschoont haar bed regelmatig en pakt elke week de stofzuiger om haar eigen kamer schoon te maken. Terwijl de kamer van haar zusje een grote puinhoop is en ik vaak haar slaapkamerdeur weer dicht gooi als ik er langs loop.. zij is net 15 geworden en ik hoop dat als ze richting de 18 gaat ook wat meer uit zich zelf gaat opruimen. (Ik vrees alleen het ergste).

Aan de ene kant vind ik het ontzettend leuk dat ik zometeen een volwassen dochter in huis heb, aan de andere kant besef ik ook dat zij aan het begin van haar leven staat en ik toch wel heel rap oud aan het worden ben 🙂 de dingen waar zij nu mee dealt, deal ik ook wel een beetje mee…. wat wil ik nu nog gaan doen of wat voor werk wil ik hebben, hoeveel dagen wil ik gaan werken, wil ik nog een studie of cursus gaan volgen, puur uit interesse of werk gerelateerd? Allemaal dingen waar ik het gevoel bij heb dat ik het nu nog kan gaan doen of ondernemen! Voordat ik misschien echt te oud word?

Maar net als mijn dochter heb ik ook last van mijn hormonen. Alleen ik heb geen last van de puberteit maar van de overgang!

Ik zal mijn dochter steeds meer moeten los gaan laten, iets wat ik als moeder toch lastig blijf vinden, maar ze heeft mij de afgelopen jaren toch wel laten zijn dat ik haar kan vertrouwen. Ze heeft (nog) geen rare uitspattingen gehad…… ik hoop dat als ze volwassen is, ze me nog steeds in vertrouwen neemt als ze ergens over wilt praten, mijn mening of advies blijft vragen, mij af en toe nog uitnodigt om ergens koffie te gaan drinken, me laat voelen dat ik nog steeds een onderdeel van haar leven ben, het ook weleens niet met me eens is…..maar zo lang ik respect vol met haar om ga, haar eigen keuzes laat maken, haar eigen ervaringen laat maken en op een afstand mee blijf kijken, komt het vast goed!