Ik ben Elles Nas, 51 jaar, getrouwd met de liefde van mijn leven en moeder van twee mooie, lieve, bijzondere puberdochters.
Bij ons gezin horen ook twee huisdieren. Hond Aiko en kat Quinn.
Corona
Inmiddels zit ik alweer bijna 4 weken thuis en ben ik verbaasd dat de tijd zo ontzettend snel voorbij gaat! Maar ook dat er ruim een maand geleden nog bijna niks aan de hand leek te zijn.. ik was gewoon aan het werk, we wasten onze handen wat vaker, gaven elkaar geen hand meer als begroeting, knuffelen kon toen al helemaal niet meer en hielpen onze klanten op een gepaste afstand!
Zo bizar dat een virus de hele wereld op zijn kop zet.. en je zo in onzekerheid kan brengen, want heb ik zometeen nog een baan? Blijf ik gezond? En blijft mijn gezin gezond? Zo niet, hoe ziek zullen we dan worden? Hoe lang zal deze situatie nog duren? Op wat voor termijn komt er een vaccin? ………. zo kan ik nog zoveel vragen bedenken, maar helaas heeft niemand daar een antwoord op, dus probeer ik daar ook niet te lang bij stil te staan… En probeer ik aan mijn dag een zinvolle invulling te geven en blijf ik positief. Want ik kan gelukkig heerlijk in mijn tuintje met dit prachtige weer zitten, we zijn (nog) allemaal gezond en door social media blijf je nog in contact met je vriendinnen, vrienden, collega’s, familieleden!
Ook probeer ik me nuttig te maken en iets voor de kwetsbare ouderen te betekenen.. Zo heb ik zelf kaarten gemaakt voor een aantal ouderen die bij mij in de buurt wonen in een verpleeghuis.. om ze een hart onder de riem te steken… in de hoop dat ze zich niet zo eenzaam, verward, angstig zullen gaan voelen bij het ontvangen van mijn kaartje. Ondanks dat ik ze niet ken, denk ik toch aan ze. Het is maar een kleingheidje maar ook in dit geval geldt alle kleine beetjes helpen!! Liefs, Elles X
Voor alle leerlingen die dit jaar hun eindexamen jaar zitten! Wat leef ik met jullie mee, nu de centrale examens niet doorgaan! Ik had mijn dochter en jullie zoveel meer gegund….de steun die jullie elkaar geven tijdens het examen, het samen leren, de knuffels die nu niet meer gegeven mogen worden, de dag dat iedereen tegelijk zou horen of je geslaagd bent, de tas daarna met vlag uithangen (wat uiteraard wel gaat gebeuren) de eindexamen feestjes, de vakantie met een groep vriendinnen/vrienden om te vieren dat de examens voorbij zijn! Helaas lijkt dit allemaal dit schooljaar niet mogelijk te zijn….Maar we zullen het uiteraard allemaal extra gaan vieren! Als alles weer n beetje rustiger is….. het komt goed!!
Vorige maand schreef ik dat ik niet kon wachten op de maand oktober. Inmiddels zijn we alweer een maand verder en is er ontzettend veel gebeurd. Gelukkig in positieve zin! Begin oktober heb ik een ontzettende leuke fotoshoot gehad met een vriendin van mij die naast haar werk ook fotografe is en haar nieuwe website net online is! Neem ook een kijkje op http://www.krystlezonneveld.com .
Zij fotografeert je zoals je bent en hoe je gefotografeerd wilt worden. Ik heb foto’s laten maken die ik graag zou willen gebruiken voor deze web blog maar ook fashion foto’s. Die ik zowel voor mijn web blog als mijn Instagram account kan gebruiken.
Verder ben ik ook heel erg druk geweest met solliciteren! Gelukkig is dit heel goed gegaan, want ik heb nu een ontzettende leuke baan gevonden, waar ik inmiddels ook al ben begonnen.
Zo zie je maar weer dat alles wel weer goed komt! Ondanks dat er vervelende dingen in je leven gebeuren, en je je er heel erg vervelend, verdrietig en boos over voelt, je er vaak zelf ook een positieve wending aan kan geven!! Als je zelf deze switch maar kan maken… En de ene keer gaat het je makkelijker af dan de andere keer!!
Ken je dat, dat je soms een bepaalde maand zo snel mogelijk wilt vergeten? Nou ik wel! Ik kijk niet graag terug naar de maand september….in deze maand is iemand (ik noem haar mijn pleegmoeder) die erg speciaal voor mij is, overleden. Zij heeft samen met haar gezin 10 maanden voor mij gezorgd toen ik een aantal maanden oud was. Helaas door bepaalde omstandigheden hebben zij mij weer af moeten staan aan een kindertehuis hier in Nederland. Zij heeft mij echt gered van mijn biologische moeder! (Lees hier meer over in mijn blog verhaal “Een nieuw begin”)
De maand september zou voor mij ook de maand zijn waar ik vol enthousiasme zou beginnen aan een nieuwe baan. Aangezien de winkel “Driftwood and co” per 1 oktober waar ik anderhalf jaar met heel veel plezier heb gewerkt, helaas haar deuren zou gaan sluiten. Maar dit liep helaas anders…..nu ben ik weer op zoek naar een nieuwe baan.
Zelfs mijn verjaardag vieren in september liep niet zo als ik had verwacht, want die dag lag ik ziek op bed…..Gelukkig heb ik mezelf weer herpakt en ben ik zo blij dat mijn pleegmoeder weer op mijn pad was gekomen en zo veel puzzelstukjes van mijn leven op zijn plek vielen! En dat ik qua baan weer een ervaring rijker ben geworden… Dus je begrijpt dat de maand oktober heel erg welkom is… nieuwe maand, nieuwe kansen, nieuwe ervaringen, nieuwe uitdagingen, nieuwe verhalen, nieuwe herinneringen………
