Hoe gaat het met?

Degenen die mij een beetje volgen, weten dat mijn prachtige jongste dochter nogal wat heeft meegemaakt. Op haar 12e kreeg ze anorexia, een vreselijke ziekte, omdat het enige medicijn dat er voor deze ziekte is, is eten!! Maar ja dat is nu het hele probleem van deze stoornis, dat het je niet lukt om goed te eten….

Uiteindelijk overwon ze de ziekte, maar kreeg ze op haar 16e te horen, na verschillende onderzoeken te ondergaan, dat ze autistisch is. Dus weer iets te verwerken en aan te werken… net op een leeftijd dat je in de puberteit zit en op de Middelbare school!

Helaas kon ze op de middelbare school toch haar weg niet vinden, ze raakte erg snel overprikkeld. Hoe vaak wij ook gesprekken op school hadden met haar mentor en studiebegeleider om haar zo goed mogelijk te begeleiden en te helpen.. merkte wij dat ze bleef strubbelen… waardoor ze helaas depressief raakte…. Dit was voor mij het teken of het wel verstandig was om haar naar school te laten gaan. Niets is zo moeilijk om te zien dat je eigen kind niet lekker in haar vel zit. En soms zulke donkere gedachten heeft! Zo wil je ook niet dat je eigen kind naar het leven kijkt, het leven moet iets zijn waar je je lekker in voelt, dingen ontdekt, ervaringen opdoet, jezelf ontwikkelt, jezelf leert kennen en iets van leert.

Zodra ze 18 jaar werd, hebben wij besloten om haar van school te halen. Maar wat is dit achteraf een hele goede keuze geweest. Ze heeft hierdoor alle ruimte gehad om aan haar zelf te gaan werken.. zelf heeft ze een psychologe gevonden die haar zo goed heeft geholpen.. en ze heeft verschillende banen gehad, wat ook heel knap is dat ze is toch is gaan werken, terwijl ze zoveel te verwerken had…en ook al waren een aantal van deze banen op dat moment niet voor haar, ze heeft het toch geprobeerd.

Inmiddels zijn we al een paar jaar verder… en wat zijn wij ontzettend trots op haar!! We hadden nooit kunnen bedenken dat ze nu in een winkel werkt en wel bij Hunkemöller..wat ook heel erg persoonlijk is.. en dat met haar autisme waar vooral het sociale vlak uitkwam.

En nu adviseert ze klanten bij het kopen van de juiste lingerie. Zo geweldig om haar aan het werk te zien..

En ze gaat ook weer studeren aan de “Engelse Open Universiteit” en gaat de studie “health science” volgen.. zo fijn voor haar dat ze weer bezig kan zijn met haar toekomst en wat een vechter is het, zoveel levenslust dat er in zo’n jonge vrouw kan zitten…

En haar grote passie dansen wil ze ook weer oppakken.. wat zo fijn is om te zien! Het is zo’n ander kind geworden, ha ha ha ha, wij zeggen nog kind maar inmiddels is ze een jonge vrouw van bijna 21 jaar, maar met zo,n levenslust!!!! Niets is mooier dan je eigen kind zien opgroeien en door allerlei fases te zien gaan en zich te ontwikkelen in de persoon en individu die ze nu zijn… en daarbij is het belangrijkste om ze de ruimte te geven om zichzelf te ontdekken en zich te ontwikkelen.. ook al sta je niet achter de keuzes de ze maken.. maar ze moeten het helaas zelf ondervinden en meemaken! En daarbij blijft loslaten ook een hele belangrijke factor.

Ondanks dat het een hele heftige situatie is geweest voor Isis en ook zeker invloed heeft gehad voor het hele gezin, zie je maar weer dat je er altijd weer uitkomt door ervoor iemand te zijn, dat is het enige wat je eigenlijk kunt doen.. want ze moeten het toch zelf doen.

Daarom zijn we zo blij en ongelooflijk trots op haar!!! Het kan het niet laten om dit te blijven zeggen…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *