Spring fashion
Heb je ook zo’n zin in de lente? Ik kan niet wachten om weer in mijn garderobe kast te duiken en daar alle lente kleding te voorschijn te halen.
Ik ben gek op mode en vind het daarom belangrijk om er altijd wel verzorgd en goed gekleed uit te zien. Iedereen kent het wel dat je van die ochtenden hebt dat je niet uit je bed kunt komen en schrikt bij de eerste aanblik in de spiegel. Maar als ik dan onder de douche ben geweest, wat leuks uit mijn kast heb getrokken en weer een beetje mijn best heb gedaan om er weer wat verzorgd uit te zien, dan voel ik me ook meteen wat beter. Ik laat me ook best een beetje door alle mode trends van dit moment beïnvloeden. Maar ik ben zeker geen mode popje! Ik let er altijd wel op of een bepaald kledingstuk mij echt wel staat en bij mijn persoonlijkheid past! Ik ben een nogal sportief type en draag het liefst casual kleding.
Maar is alles nog wel een beetje trendy wat ik in mijn kleding kast heb hangen en pas ik het allemaal nog wel en kan ik het, nu ik bijna 50 word, nog wel dragen? Want ook ik moet er aan geloven, ik zit midden in de overgang en daar horen natuurlijk ook allerlei veranderingen van je lichaam bij of ik het wil of niet…
Om weer een beetje inspiratie op te doen en te kijken wat de nieuwste trends van het voorjaar zijn, ben ik samen met een vriendin afgelopen weekend naar een “Fashion event” bij een hippe kledingzaak bij mij in de buurt geweest. Ik ben helemaal weg van Zweedse merkkleding en die hingen hier volop in deze winkel.
Geel en groen
Wat me vooral opviel is dat je de kleuren geel en groen veel ziet. De kleuren van dit voorjaar 2018. Gele en groene broeken, shirts, blouses, truien, blazers en jassen hingen in deze winkel. Vooral okergeel vind ik een mooie kleur het heeft iets chics. Maar het is wel een kleur waar je voorzichtig mee moet zijn, want het past niet bij iedereen. Ook zag ik op shirts, broeken en badpakken een jungle print. 
Zelf ben ik ook overstag gegaan en heb ik een badpak met jungle print gekocht. Ja, je leest het goed een badpak!! Ook bij mij verandert mijn lichaam en niet altijd op de gunstigste plekken. Niet dat ik me echt schaam voor mijn huidige figuur. Maar soms vind ik een badpak gewoon wat gekleder staan. En als ik me op sommige dagen wat minder happy met mijn lichaam voel, waarom zou ik dan geen badpak aan doen als ik me daar gemakkelijker bij voel! Gelukkig zie je dit jaar ook steeds meer hippe, leuke en mooie badpakken in de winkels verschijnen…..
Roze, bloemen en ruit
Ook zag ik de kleur roze in de winkel hangen. Ik ben vooral weg van de kleur oudroze, deze kleur kun je zo mooi combineren met grijs. Over grijs gesproken wat helemaal “hot” is, is het geruite kledingstuk. Veel grijze ruiten broeken met of zonder gekleurde bies in allerlei verschillende soorten broeken. Van de wijde grijze geruite broek met strik lint tot de meer pantalon achtige broeken waren te zien tijdens deze “fashion event”. Ik voel me meer prettiger bij een skinny-fit model broek, maar misschien komt dat ook omdat ik wat klein van stuk ben en zijn die wijde broeken meestal te lang voor mij. Maar ook de geruite blazer zag ik hangen, vooral met een 
gekleurde bies aan de zijkant van de mouwen vind ik erg mooi. Combineer dit met een skinny, mom fit, boy- of girlfriend spijkerbroek en je casual chic look is compleet! Houd je meer van een romantische stijl, dan zit je dit jaar ook helemaal goed, want de bloemenprint vind je volop terug op jurken, blouses, blazers, shirts, jasjes en broeken.
Leopard, strepen en polkadots prints
Dit voorjaar zie je ook veel wat drukkere prints. Strepen op vooral shirts en truien zie je dit jaar ook weer veel terug. Dit doet me altijd veel denken aan de marine look. De polkadot print op blouses doet me vooral denken aan het liedje “holiday” van Madonna. Tijdens haar “Blond ambition” tour droeg ze een zwarte spaanse blouse met polkadots. Aangezien ik nog steeds vrolijk word van dit liedje, word ik ook vrolijk bij het dragen van een blouse met stippen. Maar wat me vooral opvalt in de winkels zijn allerlei kledingstukken met leopard prints. Niet alleen in de originele kleuren, maar ook in een grijze-, blauwe, rode, gele, groene, zwart/witte tint. 
Voorheen vond ik deze print op een kledingstuk af en toe een beetje ordinair overkomen, maar dit jaar is deze print op veel kledingstukken subtiel aangebracht! En zelfs ik heb sinds kort een blouse met een leopard print in de kast hangen. Terwijl ik meer van basic kledingstukken houd.
Sporty en rood
Ik ben helemaal weg van de sportieve kledingstijl, die je nu overal in de winkels ziet. Broeken in allerlei verschillend kleuren, shirts, blouses, blazers, jassen, truien voorzien van een gekleurde bies. Allemaal afgeleid van de originele trainingspakken die ook voorzien zijn van een gekleurde bies. Het leuke van deze kledingstijl is dat je het heel sportief kan dragen, bijvoorbeeld een “sporty” broek met een sweater of casual chic, bijvoorbeeld een spijkerbroek met een gekleurde bies met een sportief shirt en een blazer. Maar je kunt deze kledingstijl ook heel erg netjes dragen, bijvoorbeeld een nette zwarte “sporty” broek gecombineerd met een mooie blouse en een rode blazer. En wat ook niet onbelangrijk is, het zit ook allemaal erg comfortabel, vooral de broeken die op een trainingsbroek lijken.
De kleur rood past ook heel goed bij deze “sporty” stijl en ook dit is een kleur die ik van het weekend in de winkel zag hangen. Waar ik helemaal blij van word.
De meeste kleding die je op de foto’s ziet, komen uit mijn eigen kledingkast. Bij het uitzoeken van de kleding, realiseerde ik me pas goed dat ik best veel kleding heb en vroeg ik me op dat moment ook af, hoeveel kleding heeft een mens eigenlijk nodig? Maar ook besefte ik me dat niet elk kledingstuk meer bij mij paste. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me afvraag of ik een bepaald kledingstuk nog wel kan dragen. Dit vinden mijn dochters helemaal niet erg, want voor dat ik het weet, hangt het bij een van hen in de kledingkast.
Heb je ook zo’n zin in de lente gekregen en kan je net als ik niet wachten om jouw voorjaarskleding te gaan dragen? Of moet je nog wat nieuws kopen, dan hoop ik dat ik je met deze blog wat inspiratie heb kunnen geven.
Groetjes, Elles
Want hoe klein ik ook was en hoe onschuldig ik eruit zag met mijn grote bruine ogen! Zo onschuldig was mijn leventje niet geweest. Ik ben een premature baby. Veel te vroeg kwam ik op de wereld en heb een lange tijd in de couveuse gelegen. Ik ben nogal nieuwsgierig van aard, dus misschien was dit de reden wel. Ik wilde graag weten hoe de buitenwereld eruit zag.. Achteraf had ik dit misschien beter niet willen weten. Want toen mijn biologische moeder zwanger bleek te zijn, wilde mijn biologische vader niks met dit ongeboren kindje te maken hebben en heeft redelijk snel mijn biologische moeder verlaten. Helaas heeft mijn biologische moeder veel in haar jeugd meegemaakt, waardoor ze eigenlijk nooit goed voor mij heeft kunnen zorgen en zo haar eigen problemen had. Door een bepaalde situatie kwam ik na een aantal maanden terecht bij een gezin die voor een middag op mij ging passen. Zij hadden al meteen door dat er iets aan de hand met mij was, ik was ondervoed, huilde de hele tijd, had een ontwikkelingsachterstand (wat natuurlijk ook veel voorkomt bij prematuurtjes), maar had ook onverklaarbare blauwe plekken op mijn lijfje. Aan het einde van die middag zou mijn biologische moeder mij weer komen ophalen, maar ze is nooit gekomen. Wat heb ik toen toch ontzettend geboft dat dit gezin mij toen liefdevol heeft verzorgd en mij in hun gezin heeft opgevangen. Na een aantal maanden hoorde ik helemaal bij het gezin en was ik het zusje geworden van hun kinderen. Maar helaas was mijn situatie te complex om hier te kunnen blijven. En moest dit gezin mij afstaan aan het kindertehuis. Ze hebben toen met pijn in hun hart een meisje van bijna 2 moeten afstaan aan het kindertehuis. 
Gek eigenlijk, vroeger dacht ik dat dit soort dingen alleen in het buitenland voorkwamen, maar dit heeft allemaal in Nederland plaats gevonden. Aangezien ik toen nogal klein was en ik bij verschillende mensen ben opgegroeid, weet ik niet hoe alles precies is gegaan, maar heb ik eigenlijk nooit de behoefte gehad om dit helemaal uit te gaan zoeken. Uiteindelijk ben ik goed terecht gekomen. Helaas heeft dit er niet voor kunnen zorgen dat ik in mijn volwassen leven geen last van mijn verleden heb gekregen en ben ik door een hele vervelende verwerkingsproces gegaan en heb ik er een angststoornis van over gehouden. Tijdens mijn jeugd heb ik geen professionele hulp gehad, waardoor ik continu op zoek ben naar mijn identiteit. Maar het heeft me steeds meer doen beseffen, zeker nu ik ook zelf kinderen heb, hoe ontzettend moedig mijn ouders en het gezin, waar ik tijdelijk heb gewoond, zijn geweest om zo’n kwetsbaar meisje nog een fijne toekomst te willen geven en met liefde hebben opgenomen in hun leven. Ik had alleen mijn ouders zo gegund dat het hun gelukt was om mij te kunnen adopteren en ik ze mijn (adoptie)ouders kon noemen in plaats van pleegouders. Maar helaas heeft mijn biologische moeder nooit voor afstand getekend en heeft ze toch wat rechten gehouden.. 
Ik weet nog goed dat één van mijn dochters op de lagere school een verhaal heeft geschreven over adoptie. Waarbij ze ook een tekening had gemaakt van een treurig meisje die in haar kamer zit waar geeneens een bed in staat maar een matras op de grond lag en ze weinig spullen had en daarnaast had ze hetzelfde meisje lachend getekend in haar mooie nieuwe kamer bij haar nieuwe familie met een bed, een bureau en allemaal mooie spulletjes. En zo zie ik het vaak ook door de ogen van mijn dochter, ik ben zo blij en dankbaar dat ik ergens anders uiteindelijk ben opgegroeid en niet bij mijn biologische moeder, want ik moet er niet aan denken hoe mijn leven er dan uit had gezien!! Natuurlijk heb ik hechtingsproblemen gehad en heb ik heel erg mijn best gedaan om alles zo goed mogelijk te doen en aan de verwachtingen van mijn ouders te voldoen. (Wat waarschijnlijk een groot aantal van jullie ook heeft gedaan). De enige angst wat ik meer heb gehad, is dat ik tot mijn 18e bang ben geweest dat als ik niet mijn best genoeg deed dat mijn ouders mij weer weg zouden doen. Want dit was al eerder gebeurd in mijn leven! 
Ik houd zelf veel van autobiografische verhalen of verhalen die over relaties gaan of dit nu met een partner, vriend(in) of een kind is dat maakt me niet zoveel uit. Maar het moet wel een beetje spannend zijn of een beetje complex. Maar vind het soms ook heerlijk om een heel romantisch verhaal te lezen. Vroeger was ik samen met een vriendin verslaafd aan de bouquet reeks! Wie kent ze niet… Maar ook boeken die gaan over adoptie of weeskinderen en vooral dan hoe ze zich ontwikkelen en hoe ze daar als volwassen mens mee omgaan. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ik zelf ben opgevoed door pleegouders, alhoewel ik ze gewoon altijd mijn ouders heb genoemd. (Helaas zijn ze inmiddels allebei overleden). Want wat heb ik veel aan hun te danken en had mijn leven er heel anders uitgezien als ik was opgegroeid bij mijn biologische moeder om onder andere die reden heb ik ook geen behoefte om contact met mijn biologische moeder op te nemen. Mijn biologische vader was al uit beeld toen mijn biologische moeder zwanger van mij was, inmiddels is hij ook al overleden. 
Op dit moment ben ik een boek aan het lezen dat zo bij mijn leven die ik nu leef past. Dit realiseerde ik me eigenlijk pas toen ik het aan het lezen was en voor mij een bevestiging dat ik de juiste beslissing gemaakt heb om een web blog te beginnen. Het boek heet “Big Magic” (de kunst van creatief leven) en is geschreven door een van mijn favoriete auteurs, Elizabeth Gilbert. Misschien kennen jullie haar wel van de bestseller “Eten, bidden, beminnen”. Wat ik overigens ook een geweldig boek vind. Het boek “Big Magic” gaat vooral over het ontdekken van onze verborgen talenten. Opkomen voor je creativiteit. Wees creatief met de dingen die jij leuk vindt om te doen, zonder dat je er heel goed of origineel in bent. Doe het voor jezelf en niet voor anderen!!